hayatının hangi aşamasındasın sorunsalı

şu ana kadar ne olduğunu anlamadım aşamasındayım.

başladığım aşamasında.

durup durup bunu düşünüp üzülüyorum. doğduğumdan beri değişen tek şey bedenim.

tek bir ilerleme kaydedemedim. hala başlangıç noktasındayım. benimle bir doğanlar çok yol aldı. artık çevremde kimse kalmadı. canım çok sıkılıyor. bu konu beni üzüyor.

sıvama aşaması

tam olarak bu noktadayım.

gençliğim, sanki izleyip anılarımda kalan bir film gibi artık. güzel bir filmdi, genel itibarıyla. yani bir başyapıttan çok uzak olsa da, heyecanlı ve güzeldi. kalite olarak 7/10'den fazla vermem. ama izlenebilirlik bakımından, benim açımdan daha yüksek bir puan alır.

gerçi orta yaşa da 45 yaşında giriliyor. yani, belki de o filmin "credits" yazıları falan ekranda akıyor, şu anda.

bakalım orta yaş dönemi nasıl olacak. dizinin 3. sezonunu merakla bekliyorum (ama önce film mi dizi mi, ona karar vermem lazım, swh). ergenlik ve gençliği bir arada aldığımdan, şimdiye kadar çocukluk (sezon 1), gençlik (sezon 2) şeklinde. çocukluk daha iyiydi tabii, çoğu dizinin ilk sezonunun da öyle olduğu gibi. bebekliğimi hatırlamıyorum. o prequel'ı izlemedim. *

tam ortasındayım yağmurun, karın, soğuğun da işte kar topu oynamaya falan dalmasam * ilerleyecekmişim gibi duruyor. *

bir yanım maraton koşarken diğer yanım yan gel yatıyor. *

(bkz: anka kuşu)

gezdin gezdin, yedin yedin, yaptın yaptın... şurada kaldı 8-10 sene, sonra nah yaparsın, nah gezersin evresi.

neyi istediğimi bilmiyorum ama neyi istemediğimi, nelerden hoşlanmadığımı çok net bildiğim bir dönemdeyim.

aralıklı olarak n’oluyor lan diye irkilecek kadar ciddi zıplayışlara gebe bir dönemindeyim.

(bkz: canım inan hiç beklemediğin anda oluyor)

*

sadece hoşa gideni yapma aşaması

çok şükür

sözlükte malaka gibi mesaj bekleme fazındayız

cidden çok güzel bir aşamadayım. annem ve babamla yıllar yıllar sonra ilk defa baş başa* bir hafta geçirdim.

bu, belki bazıları için normal bir şeydir ama ben, yıllardır çeşitli ailevi sorunlardan dolayı babamla sadece arada mecburen yüz yüze görüşüyordum. annemle de her görüştüğümüzde beni acımasızca eleştirdiği için mümkün olduğunca az görüşmeye çalışıyordum.

ama ne olduysa, benimle böyle baş başa tatile gitmek istediklerini söylediler. ilk başta inanılmaz derecede gerildim. bir hafta boyunca onlardan kim bilir neler duyacaktım. yine evliliğimi hunharca eleştirecekler, beğenmedikleri eşimi yerin dibine sokacaklar, benim ne kadar dik başlı biri olduğumdan başlayıp çocuklarımı eğitme şeklime, hatta kıyafetlerine ve saç şekillerine bile laf söyleyeceklerdi. ben, bir hafta boyunca bunlara nasıl dayanacaktım?

terapistim, artık eskisi gibi öfke patlaması yaşamadığımı, tüm bunlarla sakince baş edebileceğimden emin olduğunu söyledi.

babam, seyahatten hemen önce "yıllar sonra kızımızla baş başa vakit geçireceğiz, ne güzel." dedi. annem de çok mutlu görünüyordu. onlarla geçirdiğim o bir hafta, hiçte endişelendiğim gibi kötü geçmedi. beni hiç eleştirmediler, çok şaşırdım. eşim ya da çocuklarım hakkında da kötü şeyler demediler. belki de ilk defa* bu kadar onlar tarafından sevilip onaylandığımı hissettim. içimde bir yerlerde açık olan bir boşluk kapandı sanki. eksik bir şeyler yok oldu.

annem ve babamla geçirdiğim o bir haftadan sonra içimde inanılmaz bir mutluluk hissi var. uzun zamandır kendimi bu kadar iyi hissetmemiştim. hani bu saatten sonra ölsem de gam yemem derler ya öyle işte...*

şu an hayatımın bilmiyorum evresindeyim. ne yapmam gerektiğini bilmiyorum. biraz yordu bu süreç beni. olmamasının bir sebebi vardır diye düşünmekten ve her seferinde kendimi bu noktada bulmaktan çok sıkıldım. *

yol ayrımlarındayım, bazılarını geçtim bazıları duruyor.yani hayatımın kırılım noktalarındayım. büyük kırılmalardan biri ciddi manada işe girip ilk paramı kazanmaya başlayınca yaşayacağımı düşünüyorum çünkü aklımda küçük çapta projeler var, düşük sermayeli işler. içimden bir ses doğru adımları atar ve disiplini bırakmaz isem en geç 40 yaşıma kadar parayı bulacağımı söylüyor. şayet onlarca girişimimden illaki biri tutacaktır, inanıyorum. şayet aklımdaki bazı fikirlerin benzerlerinin yeni yeni yapılıp tutulduğunu kendim görüyorum.

ya hayattasındır dostum, ya da değil.. ona aşamalar biçmek sadece seni ilgilendiren bir şey, bir yanılgıdır sadece. hayata ait değil.. sanılanın aksine hayat sana bakıp, sana göre bir menüyle karşılamaz, aramaz beklemez bulmaz asla seni.. sen onu göreceksin/görmelisin..
ulaşıp yaşadığındır sadece hayat. kaçıran ya da geciken yahut çok erken görüpte yakalayamayan hep sensin.. sen olacaksın..
boş bir parkta, yetmiş yaşında bir salıncakta bulma kendini.. keyif alıyor olsan bile. çünkü yanında torunun olmalı ve ona öğretiyor olmalıydın sallanmanın inceliklerini.. şimdi yalnız sallanman için değil çünkü salıncak..
ve vakit varken henüz, ve yaşıyorken hala,
aşamalandırmayı bırak, akan yaşama bak..
seni bekleyen şey, akan yaşama katılmak..

baslangic. evet.

futbolsever olarak futbolla anlatsam?

ben aralık 2023' de maç bitti, elendik sanmıştım.
stadın ışıkları kapandı. her yer karardı bir anda.aslsşsksşsşs



meğer elektrikler kesilmiş.:))
sonra hakemler toplandılar.



2024 'den itibaren ikinci yarı yeniden oynanacak dediler.



işte uzatmalar var,
penaltılara kalmak var.
oyna devam halindeyiz. asşslsks.



taaa ki galip gelene kadar. en azındanöyle olacağını ümit ediyoruz . hahahah

bilmiyorum. belki bir arayış, arzularımın peşinden gitme, keşfetme, dönüşme hali olabilir. ama haz duygusunu çok net hissediyorum, hatta yaşadığım tüm duygular dokunacak kadar gerçek, sanki gülerken karaciğerim, midem tüm organlarımda benimle gülüyor, ağlarken de tüm iç organlarım gevşiyor gibi. dualarım kabul oluyor, eskiden de çok dua ederdim ama ısrarlı ve inatçı bir ruh haliyle ederdim bu duaları. şimdi ise içimden geçenleri dile getirip bırakıyorum, gerçekleşip bana dönüyorlar.
bocaladığımda kendimi kaldırmam ve harekete geçirmem eskiye göre daha kısa sürüyor. hangi aşama bu bilmiyorum ama an içerisinde asla ikilemde kalmıyorum her şeyde netim. çelişkili bir ruh için bu netliği yakalamam zor oldu, ama zorluklardan da keyif almayı öğreniyorum.
savrulma hali gibi değil bu, zevk alarak keşfetme bir şeyleri öğrenme ve yaşama hali.