hayırsız evlat

ben dahil gençlerin çoğunun içinde bulunduğu tanımlamadır.

ebeveynlerin istekleri yerine getirilmediğinde duyulan söz.

kendimi böyle hissettiren kişiye selam olsun.

hayırsız evlat
yaş 19 larda falan herhalde net hatırlamıyorum. babamla bir tartışmaya giriyoruz okuyacaksın diye diretiyor bana benimde okulda gözüm yok okumak istemiyorum. istediğim yetenek sınavına girip resim bölümünü okumak istiyordum onda da ailemden destek bulamadım. neyse babam artık işi inada bindirdi ya okuyacaksın ya da benim yaptığım işi yapacaksın dedi. bende cifcilik yapmak istemiyorum. tabi annem perişan en çok o üzülüyor bu duruma. cebimde 5 kuruş yok evi terk etmeyi düşünüyorum. bir kaç kişiyi aradım antalya'nın ilçesi manavgat'ta iş buldum sonra ertesi gün annemi ikna ettim yol parasını aldım ama kolay olmadı. anam benim ağladı gitme diye çok dil döktü. kafama koydum ve çıktım yola. güzel sahil boyunda deniz manzaralı yolda manzaranın keyfini çıkararak yolu bitirdim ve arkadaş karşıladı beni. o gün dinlendikten sonra patron ile tanıştırdı, detayları konuştuk ve işe başladım. orda çok değil ya 2 3 ay kadar çalıştık ve arkadaş ile aynı anda bırakıp geri memlekete adana'ya döndük. eve donemiyoruz tabiki baba küstü benimle konuşmuyor. ablamın yanına gittim orda kaldım. eniştem de çerçeve işi yapıyordu o zamanlar bende yanında çalışmaya başladım. işi hemen öğrendim dükkanı tek başıma idare etmeye başladım. sevdim esnaflık güzeldi. insanlarla konuşmak, onları ikna etmek ve en önemlisi yeni insanlar ile tanışmak. ama şu zaman yerinde durmuyor ki askerlik geldi çattı. baba ile daha konuşmuyoruz. biraz birikim yaptım ablam eniştem annem de destek çıktı. manisa'ya acemi birliğine yola çıktım. 35 gün sürdü acemilik zordu, zaman geçmek bilmedi. neyse ki usta birliğim 30. günümde belli oldu. izmir ordu evine çıktı. mutluluktan havalara uçtum. güzel bir yerde askerlik yapacağım. izmir'e vardıktan ortalama 2 hafta geçmeden askerde ne görev yapacağım belli oldu. resepsiyon görevlisi oldum. aradan bir kaç ay daha geçti ve telefon geldi. tabi ben ordu evi resepsiyon görevlisi mustafa diye açtım telefonu. karşı hatta babam nasılsın oğlum dedi. gözlerim yaşlar geldi hatta şuan bile duygulandım gözlerim sulu sulu yazmaya devam ediyorum ekranı zor görüyorum. hayırsız evlat artık hayırlı evlat olma yolunda ilerlemeye başladı. biraz zaman alsada istediğini yaptım. askerden sonra okuyup memur oldum onun için. hatta onun istediği bölümü okudum...

ailesine arkasını dönen, ilk fırsatta kaçmayı düşünen, aldığı kararlarda ailesini düşünmeden hareket eden, herkesten geri plana ailesini koyandır hayırsız evlat..
aileden gereken sevgiyi göremediyse, düşüncelerine ve kararlarına saygı duymayı bilmeyen bir ailesi varsa eğer insanın, onu bu statüye koymak uygun olur mu peki?

ailemin sözünü dinlemediğim için yediğim muamele. ablamı örnek gösteriyorlar. ablam önüne fırından yeni çıkmış güzel bir yemek gibi sunulan çocukla evlendi.
ailemi üzmedi çünkü.
ben başına buyruk olanım anne özür dilerim. hem görücü usulü evlilik mi kaldı? wattpad hikayesi gibi...

benim ailem de bu benim. hep okulda sorunlu bir çocuktum okul öyle böyle bitti her şey bitti. bir gün ailemin yanındayken operasyonla alınıp tutuklandım.

o zaman iyice hayırsız evlat yaftası yedim sülalede içeriye düşen ilk kişi olarak. hatta 1 ay boyunca ziyarete gelmeyi onurlarına yediremediler.

ailem tarafından hep hayırsız evlat muamelesi görsem de her sinirlendiklerinde bana hayırsız evlat deseler de hayırsız evlat olduğumu düşünmüyorum gerçek şu ki bazen başıma bela alsam da hiç onların sözünden çıkmadım ne bileyim param varsa onlardan esirgemedim maddi manevi her zaman yanlarında oldum.

başıma bir iki müsibet geldiyse de bunu onlara yansıtmadım kahrını da ben çektim hep. onlara yansıtmadım.

babasının doğum gününü unutan evlattır.

“oğlum olsun, kızım olsun” hepsi boş. rabbim hayırlı evlat nasip etsin.

bak oğul,
deh deyince gidiyorsa at,
bir bardak su veriyorsa avrat,
bir de hayırlı çıkmışsa evlad,
düğüne gitmeye ne gerek var,
düğün senin evinde,
gir oynaa, çık oynaa...
ancak...
deh deyince gitmiyorsa at,
bir bardak su vermiyorsa avrat,
bir de hayırlı çıkmadıysa evlat,
cenazeye gitmeye ne gerek var,
cenaze senin evinde,
gir ağlaa, çık ağlaa...

efendim canim. evet.