hayvanlar için ciyak ciyak ağlayan metropol kadını

sokak köpekleri için duyar kasmak gibi hobileri de mevcuttur.
hayatlarında hiç sokak köpeği tarafından kovalanmadıkları, çocuklarıyla beraber o vahşileşmiş hayvanlar karşısında çaresiz kalmadıkları için, belediye ekiplerinden köpekleri toplaması için yardım isteyen vatandaşlara beddualar eder bu insanlar. allah akıl fikir versindir.

yurtdışı görmemiş metropol kadınıdır. sokak köpekleri için duyar kasmak zaafları arasındadır. halbuki sokakta cirit atan hayvanların olduğu sayılı ülkelerden birisiyiz.

vahşileşmiş hayvanların karşısında çaresiz kalmışmış kıyamam sanki bana serenleri ovasında aslan saldırmış ayı kovalamış. dertsiz günlerinizden öperim.

enteresan olan, insanlara karşı duydukları nefret.

facebook'ta orada burada dikkat ediyorum..
mesela bir yorum görüyorum, ilk kelimesinden son kelimesine hissettiğin tek şey nefret!
aşağılama, küfür, hakaret...

sonra gidip bakıyorum bu arkadaşın profiline ve profil fotosunda ne görüyorum tahmin edin?
beyaz bir kedi, koltukta poz veriyor.
(son aklımda kare öyle bir şeydi)

köpek de olabilir..
kedi ya da köpek.
yüzde 70 ihtimalle!

bu nedir arkadaş?
internet ve sosyal medya, bu insanlar için yaratıldı adeta...
ailen ve akrabalarınla iletişim sıfır, beton yığınlarının arasında, bir apartman dairesinde tek başına yaşıyorsun. çok nadir gelenin gidenin oluyor, belki de hiç olmuyor.

çalışıyorsan şayet gerek yok da, çalışmıyorsan, kendini sosyal hissetmek için belki, birkaç derneğe üyesin.
o kadar.
belki yaşadığın kötü çocukluk, belki de sonrasında gelen ve ardı arkası kesilmeyen hayal kırıklıkları...
nefret etmişsin!

ve sen ne yapabiliyorsun rahatlıkla?
iki tıkla, istediğin insana nefretini kusabiliyorsun.
kim olduğunun da önemi yok, o an kime denk gelirse.
konular zaten belli. kendini yüzde yüz haklı hissettiğin, genellikle suç odaklı haberler, eylemler, düşünceler...

"böyle insan olmaz olsun. derhal hadım edilmeli!"
oha..
"bunun gibileri yaşatmayacaksın. ancak o zaman herkese ders olur"
yuhh..

buna benzer yorumlar...
aslında bir çözüm istemiyorlar kesinlikle, bu çok önemli.
aslında orada da olmamaları gerek!
ve bu, tamamen kendi seçimleri.
ama oluyorlar işte.
her yerdeler!
internet, onlara bir ilaç gibi yetişti.
insanları, istedikleri an hayatlarından çıkarabilecekleri bir ortam, muazzam!

(bkz: normal sözlük başlıkları)

bir gün izmir'e gitmistim , dikkatimi ceken ve hosuma giden bi durumla karşılaştım. her dükkanin bi sokak hayvani vardi. ıceride istediği gibi yatiyolar mamalar falan hayvanların cüssesinden ne kadar iyi bakildiklari belliydi. bi kac mobilya mağazasinda yatakta bile yatiyolardi. daha sonra aklima takilip bi mobilya magazasina evsiz birinin gelip gunde bi kac saatcik şu yatakta uzanabilir mi? diye sordum amacim sadece tepkisini almakti ve bunun asla mümkün olmayacağını soylediler. yani hayvanın yattığı yere bir evsizin bi insanin bi kac saat uzanmasina asla musade etmezlermis. hele birde trafikte türbanlı bi kadinin ufak bi hatasindan bir hemcinsinin çıkıp bu ülke sizin gibiler yüzünden böyle şoylesiniz böylesiniz hayvan bile sevemezsiniz deyince bi ne alaka awk ya falan oldum.. kendisinin birinin bas örtüsü yüzünden etmediği hakaret kalmayıp arada hayvan duyari kasmasi da ayri bi komedi mi trajedi mi bilemedim ... ne toksik bi memleketti ya . bazen gerçekten çoğu şeyin gösteriden ibaret oldugunu dusunuyorum. canliysa o da canli merhametse herkese merhamet... hayvana mama verip story atar sonra tekmeyi basarlar da öyle de bi zihniyet. ışiniz gücünüz şovvvv!

panter emel'dir o kadın.

tanımadınız mı ?

edit:
kimsenin adam yerine koymadığı,
eş, dost ve akrabasının ; şerrinden dolayı silip attığı,
oğlunun bile arayıp sormadığı,
insanlardan uzak, asosyal yaşayan,

ve bu yalnızlığından, çaresizliğinden dolayı,
kendine hayvanlardan bir çevre edinen,
acınası kadındır.

sakın acımayın,
aksi takdirde size de , saçma, basit bir mevzuyu bahane ederek bulaşır.

sanırım ben.

dün gecenin bir yarısı, neden bilmem, youtube ana sayfada bir videoya denk geldim. yabancı bir ülkede barınakta kalan köpeklerle ilgili çalışmalar yapan bir adam vardı. kaldıkları evden saçma sapan nedenlerle atılan ve orada barınan hayvanların gözlerindeki korku, mutsuzluk ve kalp kırıklığı yüzünden ağzım yüzüm birbirine girdi, salya sümük oldum.

sahiplendi allah'tan insanlar hemen hemen hepsini de içim rahatladı. bir evleri olduktan sonraki mutlu suratlarına bayılıyorum.

vegandir muhtemelen. dikkatli olmak elzem. evet.