izmir’in dört metropol ilçesine mülteci okulları yapılması

milli eğitim bakanlığı tarafından başlatılan ve yapım maliyetinin avrupa birliği ile yapılan frıt fonu anlaşması kapsamında alman kalkınma bankası tarafından karşılanacağı açıklanan, türkçe, ingilizce ve arapça afişler ile duyurulan , 19 ilde 167 adet sığınmacı okulu hareketi çerçevesinde izmir ilimize düşen mülteci okullardır.
bir de utanmadan inşaat alanlarına astıkları tabelaya “kriz zamanında herkes için eğitim” yazmışlar. oh ne ala memleketiz gerçekten.
avrupa birliğine asla alınmayacağımızı açıklayan dost ülke almanya’nın kalkınma bankasına , asla dahil olamayacağımız diğer dost! avrupa ülkelerinin verdiği paralar ile yapılacak olan bu okullara , değerli izmir belediye başkanı tunç bey başta olmak üzere bütün mülteci sever sevgi pıtırcıklarının yakın ilgi ve alaka göstereceğini umuyor, ülkemizin dört bir koldan çökertilmesi için emeği geçen bütün hainlerin allah belasını versin diyorum!

buradan

what is the assimilation in real world. this is biggest example for modern(!) world.

€ zone cannot be protect without the adjacencies.

say who gives your fund to understand who is your boss.

pandemi döneminde uzaktan eğitime sıfır katkı veren hatta çöken kurum ‘kriz zamanlarında herkes için eğitim’ başlığı ile ile proje başlatmış. ay bana bi gülme geldi.

ülkenin ikinci resmi dili arapça olacak ilerleyen zamanlarda

ümmetin yeniden şahlanışının anıtsal simgeleri olacak okullardır. 3 mart 1924 yılında meclise sunulacak olan tevhid-i tedrisat kanunu meclisten geçerse belki sıkıntı olabilir.

al birini vur ötekine, güya muhalefet partili adamlar. iktidar ile aynı saçma mülteci görüşünü savunuyor herifler. hayır kardeşim hiçbir mülteciye alışmayacağız. paşa paşa tası tarağı toplayıp gidecekler. senin kendi milletin sefalet içinde kırılıp gençlerin adam akıllı eğitim alamazken nedir bu? iktidarı geçtim onlara daha diyecek bir şey kalmadı ama bu nasıl muhalefetliktir. sorsan atatürkün partisi, ilkelerine bağlı, milliyetçi falan. hdp chp den daha türk milliyetçisi bir partidir.

yakinda okulu yapan guzel musluman kardeşimiz
milli egitim bakani olabilir
muhendis oldu
hukukcu olsu
oldudu da oldu
sıra inşaatçı da artik
artık yeter.

açılın, konunun içinde biri olarak konuşacağım hadisedir;

ilk olarak hepinize ilk ismi ile pictes, bünyesine anaokullarını aldığı ismiyle piktes projesini araştırmanızı öneririm.


şimdi, pictes 2016 sonlarında ülkemizde faaliyet göstermeye başlamış bir proje. projenin esası suriyeli çocukların türk eğitim sistemine entegrasyonu. savaştan kaçıp ülkemizde ikamet etmeye başlayan 1. sınıftan 12. sınıfa kadar tüm çocukların eğitimden geride kalmaması için yapılmaya başlandı. tabii finansmanı da avrupa birliği tarafından sağlanan bir iş bu. yalnız çocukların okullardaki materyal eksikliği değil, pictes içinde çalışan ve kpss ile atanan, bu çocuklara rehberlik, türkçe öğretimi, anadil öğretimi veren tüm öğretmenlerin de ücreti bu finansmandan sağlanıyordu. tam sayısını hatırlamıyorum ancak 18-22 arası şehirde devam ediyor proje. suriyelilerin yoğunlukta olduğu bölgelerde tabii. ankara, samsun, izmir, sakarya, izmit, istanbul, manisa... dolu yani. bunu yukarıdaki ilk entari için diyorum, izmir'e kimse doldurulmuyor, izmir zaten dolu.

o zamanlar kimi okullar geçici eğitim merkezi denilen gem'ler ilan edildi. neydi peki bu gem? bu içerisinde yalnızca suriyelilerin olduğu okullardı. bu okulların kurulması tamamen meb'e aitti. yani sokağınızdaki bir okulun bir anda boşaltılıp mültecilere tahsis edildiğini düşünebilirsiniz.

bunu yanında asıl olması gereken olarak genel anlamda suriyeli öğrenciler normal okullara da gönderildi. türk ve suriyeli öğrenciler bir arada okudu.

karma okullarda istenilen başarıya ulaşıldı ya da yaklaşıldı. gem'ler ise tam aksine. o yüzden bir ya da iki yıl içerisinde bütün gem'ler kapatıldı.

bunun yanı sıra mesela ab para gönderdi ve ab finansmanı ile türkiye onlarca okul yapıldı. yukarıda yapılacak olan okullar da bu şekilde yapılacak. yani türkiye'nin elinden para çıkmayacak, ancak okulun içi ve dışı tamamen ab standartı çerçevesinde olacak. önceden bu yolla yapılan okulların çoğunluğu imam-hatip okullardan oluşuyor.

şimdi piktes projesi hala devam ediyor. hatta ön protokol imzalandı ve 2022'nin sonuna kadar da devam edecek.

tabii şimdi bunlar ne anlama geliyor? mevcut hükümet devam ettiği sürece suriyeliler bu ülkede kalmaya devam edecek ve bu finansman bir şekilde sağlanmaya devam edecek. bu tabii ki avrupa'nın büyük bir güvencesi; para ver, sussunlar!

bu paralar ile işte bu okullar yapılacak. ülkemizde hala 1960'lardan kalma okul binaları olduğunu düşününce olay gerçekten üzücü aslında. ülkenin cebinden para çıkmaması güzel. kendi apartman sakinimizi doyurmamamız, işte asıl değinilmesi gereken nokta bu.

milli eğitim bakanlığı, mülteciler için 19 ilde 167 okul inşa edecekmiş. okulların maliyetini alman kalkınma bankası kfw karşılayacakmış.
ben artık yorum yapamıyorum. hayal gücünüze bıraktım demek istediklerimi.

buradan

gerek var mı ki? normal devlet okullarında yeterince yer işgal ediyorlar zaten.

o zaman devlet okullarına serpiştirilenleri buralara alsınlar. okuldaki çocukları yavaşlatıyorlar. aileleri sorun oluyor. kimse arapça bilmek zorunda değil. ayrıca bizim vergilerimizle arapça tercümanlara da para harcanıyor. halk fakirlik içinde yaşarken bu yapılanlar ve bunları kabullenenler inanılmaz.

bütün bunlar batının küreselciliği yayma çalışmaları, afganistan'da ki durum da bunun bir sonucu. hedeflerine iyice yaklaştılar. afganistan 70'lerde gayet gelişen bir ülkeydi bu yüzdeb bu ülkeyi tarumar ettiler, hiç ettiler. benzeri çalışmalar ülkemizde de görülüyor.

biz bu insanlarla yaşamayı filan öğrenmeyeceğiz defolup bu ülkeden gidecekler.

"çocukların eğitiminden ne istiyorsunuz vicdansızlar?" dedirten tepkileri gösteren okullardır.
göç 2011'den bu yana yaşanıyor. gelişme çağındaki çocukların dünyaya adapte olmaları için eğitim kurumlarında temel dersleri öğrenmeleri gerekiyor. birileri hala defolup gitsinler, onlarla yaşamayacağız türünden içi boş hamaset içeren lafları sıkıyor. kafa sözlük'te çok kafasız varmış. öğrenmiş olduk.

3 sene önce eşimle birlikte dişimizi tırnağımıza taktık, varımızı yoğumuzu ortaya koyup, uğruna günde 12 saat çalıştık (şaka değil, yasal da değil, beyaz yaka da maalesef bu şartlarda ülkemizde) ve bir ev aldık, kredisinin yarısını ödedik devamını da hala ödüyoruz. bu kredi varken bakamayız diye çocuk bile yapmadık. komşularımızla çok mutlu olduğumuz, kendisini çok sevdiğimiz bir evimiz var. yurt dışı imkanları karşımıza çıksa dahi burada mutluyuz deyip bir yere kımıldamadık.

şimdi evimizin 100 m yanında bulunan 10 senelik okul bilmediğimiz bir nedenle (!) yıkıldı ve mülteci okulu yapılıyor. bu demek oluyor ki, yaşam tarzlarımız aynı olmayan insanlar kısa süre içinde buraya yerleşecekler. ve biz şimdi kendi aramızda ne yapalım? taşınalım mı? komşularımızı seviyoruz, burayı seviyoruz? yine de gitmeli miyiz bunu konuşuyoruz..

neden mi? çünkü mahallemizin çehresi değişecek, çünkü ben bugün giydiğim elbiseyi (zaten inanılmaz sakin ve ıssız olan bu yerde) giyemeyeceğim. korkacağım, bakışlardan rahatsız olacağım. çünkü biz istanbul'dan tam da bu sebeple taşındık. çünkü biz tam da bu sebeple bu semtte oturmak istedik. çünkü ben işten gecenin köründe döndüğümde evime huzurla gidebileyim istedik.

şimdi çok kafasız varmış sözlükte diyen arkadaşa sormak isterim, bir tane, 2 tane değil tüm semtin çehresini değiştirecek okul senin evinin yanına yapılsın ister miydin? şimdi yukarıda uzun uzun projeyi anlatan ve onlar zaten oradaydı, yoğun yaşadıkları yerlere yapılıyor diyen arkadaşa da belirtmek isterim. hayır! bizim semtte yoklar.. hem de hiç.. bu tamamen yerleştirme politikası. eğer bu okullarla bir adaptasyon planlansaydı bunu mevcut devlet okullarında yaparlardı. almanya'da sizce türk çocukları türk okuluna mı gidiyor? hayır, haftada bir gün türkçe dersi seçiyorlar benliklerini unutmamak için, o kadar. ayrıca medeni ülkelerde bir semt için böyle büyük adımlar atılırken mahalle sakinlerine sorulur, referandum yapılır bölgesel. öyle tepeden inme al yaptım senin de hayatın değişisin banane denmez.

istanbul'daki arkadaşlarımdan 3 tanesi geçtiğimiz ay yine yurt dışına gitti yaşamak için. bunların hepsi bu ülkenin yetiştirdiği emek ve para harcayıp bir yere getirdiği ve tam da ülkeye en çok katkı sağlayacak zamanı gelen insanlar. gittiler.. neden mi? 3'ününki de ekonomik değil. artık burda yaşayamıyoruz, sahile inemiyoruz yolda bile yürünmüyor. 5 kişiden biri türkçe konuşmuyor burda, rahat değiliz dedikleri için..

37 yaşındayım.. mühendisim.. 11 senedir bir konuda uzmanlaştım. 2 yabancı dilim var. eşim de benzer. ve biz bugün, burada kendi insanımızla yaşamayı sevdiğimiz, buranın güzelliklerine duyduğumuz hayranlık ve etrafımızda çocukken bizimle aynı çizgi filmi izlemiş aynı şeylere gülebildiğimiz insanlar olsun diye zamanında çalışmak için gitmeyi düşünmediğimiz ülkeleri şimdi düşünmek zorunda kaldık.. birlikte yaşamak istemediğimiz mülteciler yüzünden, bize aynı tavırla bakacak ülkelere.. bin bir emekle aldığımız evimizin fiyatını dahi düşüren okul yüzünden... o yüzden kimse de bana şimdi gelip yok hamaset, yok bilmem ne demesin.

izmir eğer mültecilerin rahat rahat hayatımıza ızdırap olacağı bir şehir olacaksa kusura bakmasın kimse!

ben yılsonunda yerleşip iş kurup istihdam yaratma planlarımı başka bir şehire kaydiririm.

zira mültecileri bu kadar savunan bir belediyenin olduğu şehire ben yatırım yapmam!

izmir'den ve izmir insanından rahatsız olan zihniyetin bu şehri ve insanlarını asimile edip bozma işinde oynadıkları oyunun son perdesidir bence. yazıktır. yapılmamalıdır.

nereden gelirse gelsin, her insan eğitim hakkına sahiptir. devlet olma bilinci gereği, devletler yabancı dahi olsa ülkelerinde bulunan her insana kim olduğuna bakmazsızın eğitimini olanaklar dahilinde sağlamalıdır. bunda şaşılacak bir şey yok.

mülteciler ülkeye girmesine kimse sesini cikartmadi bunada susun bence olan oldu biten bitti

ben izmir'e gittiğimde hiç de "assimile edilemeye çalışılacak insanlar barındıran" bir izmir görmedim. izmir sosyokültürel düzeyi yüksek insanların yanında ınlardan kat be kat fazla çoğunlukta, düşük sosyokültürel düzeyde, çeşitli ırklardan, etnisiteden, dilden, dinden insanlar barındırıyordu. gecekondu semtleri şehrin merkezinde büyük bir yer kaplıyordu.
ancak asıl sorun şu: göçmenlerin bir kenara itilerek toplumla kaynaşmalarını önleyecek şekilde ayrı kurumlar oluşturulması. benim amcam 5 yıldır sadece suriyeli öğrencilerin olduğu bir okulda okul müdürü. suriyeliler ayrı mahallelerde oturuyor. sonuç ne? neredeyse on yıldır aynı şehirlerde yaşamalarına rapmen birbirlerine yabancı, hatta bazen düşmanca hisler barındıran iki topluluk olduk. mültecileri bir kere ülkeye aldıktan sonra onların varlığını göz ardı eden hee türlü eğitim, sağlık ya da sosyal politika dönüp dolaşıp bize zarar veriyor. daha yapıcı adımlar atılmasına ön ayak olmadığımız için, önyargılı davrandığımız için biz de sorumluyuz.