hedonizm

en üstün iyiliğin "haz" olduğunu ileri süren bir felsefi akımdır. bu bağlamda ahlaki eylemlerin amacı hazdır. haz da kişiyi mutlu eder. hedonizme göre bir eylem haz getiriyorsa iyi ve doğru bir eylemdir. hedonistler insanın doğası gereği acıdan kaçtığını bu yüzden de davranışlarımızın hazza yönelik olmasını söyler.

70'ler california'sının resmi dini.

param olmadığı için savunamadığım felsefi akımdır.

(bkz: eğlence vergisi)

yunan düşünürlerinden olan aristippos ve epikür tarafından geliştirilen felsefi akımdır.
hedone eski yunan dilinde haz ve zevk anlamına gelir. yani, hazcılık demektedir. bu görüşe göre ahlaki eylemlerin amacı hazdır. epikür duygusal hazzı savunurken, aristippos ise bedensel hazzı savunur.

günümüzde çok üstünkörü çıkarımlar yapılıp, yanlış anlaşıldığını düşündüğüm akım. bakalım erich fromm bu konu hakkında neler karalamış;

"bu açıdan bakınca, epikür'ü radikal bir hedonist olarak tanımlayamayacağımız açıklık kazanıyor. epikür " saf hazzı, yaşamın en yüce amacı olarak açıklamıştır. ama bu haz. onun için acıdan uzaklaşma (aponia) ve ruh huzuru (ataraxia) anlamına
gelmektedir. epikür'e göre, ihtirasların tatmini yoluyla ulaşılan bir doyum, yaşamın amacı olamaz. çünkü böyle bir hazzı, doğal olarak bir isteksizlik ya da sıkıntı izleyecektir ve bu bizi, gerçek amacımız olan acıdan kaçmak, uzaklaşmak hedefinden saptıracaklar. (bu noktada freud teorisi ile epikür’ün teorisi arasında, önemli benzerlikler vardır.) epikür'ün düşünceleri günümüze değişik yorumlamalar ile aksedebilmiştir. bunlar arasında bir uzlaşma yapılabildiği ölçüde, onun aristo düşüncesine oranla çok daha öznele i (sübjektif) bir görüşü olduğunu söyleyebiliriz.

diğer büyük düşünürlerden hiçbiri, bir arzunun var oluşunun, onun tatmini için bir hakkı doğurduğunu, yani ahlâkî bir kural yarattığını, savunmamıştır. onlar için önemli olan yalnız bireyin değil, bütün insanlığın optimal bir rahata kavuşmalarıdır (vivere bene). bu düşünürler, öznel olarak algılanan ve tatminleri ile anlık doyumlara ulaştıran ihtiyaçlar (ya da istekler) ile insanın doğasından kaynaklanan, çoğu insanda ortak olan ve tatmine ulaştırılmaları, insanın gelişmesine ve huzur bulmasına (eudaımonia) yarayan ihtiyaçlar arasında bir ayrım yaparlar. bir başka deyişle, bu düşünürler, öznel ve yalnızca bireye özgü ihtiyaçlar ile nesnel ve herkes için geçerli ihtiyaçlar arasındaki farkın bilincindedirler. ve bilirler ki, birinci türdeki ihtiyaçların bir bölümü, insanın gelişimini engellerken, ikinciler insanın doğası
ile aynı yönde yer alırlar ve tatminleri, insanın evrimine yol açacak niteliktedir."

yani erich usta demiş ki; "vur patlasın çal oynasın boş hayat görüşünüzü köklü bir felsefi akıma indirgemeye çalışmayın. bu hedonizm değil, radikal hedonizmdir ve hedonizmin öz öğretisinden uzaktır."

"hazcılık" mânâsına gelen felsefî bir akımdır.

kırk yılda bir mesleğimle ilgili bilgilendirici tanım gireyim dedim.
uzun olur diye elim varmıyor.
kısaca harcamaktan zevk almaktır diyebiliriz. yani günümüz alışveriş çılgınlığının bilimsel adı.

pratikte, bütün insanlar hedonisttir.kendini bir tapınağa kapatıp büyük acılara teslim ettiğini söyleyen bir dindar bile hazzın sınırlarını zorlayan "ahlaksız" bir insan kadar hedonisttir.çünkü o da diğer insanların acıdan kaçıp hazza koşması gibi günah bildiği şeylerden kaçıp dinine sığınır ve bundan "tanrısal" bir haz alır.

yaşamın amacı haz almaktır, sadece zevkleri tatmin eden aktiviteler yapılmalıdır şeklindeki yaşam felsefesi. bu konuyu işleyen coni depin (johnny depp) oynadığı hovarda (the libertine) diye bir film vardı.

hazcılık olarak da bilinir.
yani bir yanıyla da faydacılık olduğu için pragmatizme de kaydığı söylenebilir.

kararında alınması gerekir, hayat zevkini arttırıyor. ama dediğim gibi kararında uygulamak lazım.

partileyen alkol içen, akan gençler var. onlar işte. sosyallik bile hedonizm içindir. anı yaşarlar. farklılar.

hazcılık olarak türkçeye çevrilmiş kavram. tarihteki hedonistlere büyük saygım var. tasvip etmesem de takdir etmekteyim. zira ilkel güdüleriyle kavgayı reddetmiş devrimci insanlardı. takdir etmemin bir sebebi de o zamanın hedonistlerinin kendi zevkleri üzerinde self deternizmleri vardı. neyden zevk alıp pokunu çıkartacakları dışarıdan zerk edilmiyordu. bu alan tamamen kendi seçim alanları içindeydi.

ilk gençliğimde prolater diktatörlüğü bugün kurarız bugün olmasa da ertesi gün kesin ilan ederiz inancı içindeyim. hala devrim inancındam bir milim kaybetmiş değilim. sadece son yüzyıldaki yöntemlerimizin sığır penisi gibi yöntemler olduğu idrakına vardım. bir de kapitalizmin yeni bir silahını çözümledim. esasında var olan bir silahını mükemmeleştirdiğine tanık oldum. o da insan zevklerini manüpilasyon yeteneği. tanrıların bildiğini sizden ve kapitalizmden saklayacak değilim. çok korktum. fakat korkmam buna karşı da bir silah üretmeyip savaşamayacağım anlamına gelmiyor. bugün dünyada 8 milyar insan basma bir kalıptan çıkmış gibi benzer şekillerde hazcı zombiler haline getirilmiş durumdalar. ve zevkleri tek merkezden yönetiliyor. dünyanın her yerinde irin çukurunda insanlar debeleniyor. bunun farkındalığını yayayacağız.

bir aksetizm değildir.

seküler hayat tarzının yaşam amacına yansıması. oysaki hayat hazdan ibaret değildir, hazzetmediğin görevleri ve işleri de yapmsk zorundasın.

(bkz: sefa pezevenkliği)

zihindeki karşılığı haz; karşıtı huzur dur.

bilinçteki karşılığı zevk; karşıtı mutluluk tur.

hücrelerdeki karşılığı dopamin; karşıtı seratonin dir.

felsefedeki karşıtı kinizm/antihedonizm dir

nefsin kölesi.