hemşireler bu ülkenin şımarık çocuğudur

yadsınamaz bir gerçek. herkes bilir evde küçük şımarık bir çocuk vardır. rahatlığa alışmıştır. bir işi yapsa abartır falan. mesela yediği yemeği kaldırsa 10 gün söyler. işte türkiye'de de hemşireler tam olarak böyle. işlerini yapıyorlar oysaki bir iğne batırıyorlar sadece onu da abarttıkça abartıyorlar. inşaatta güneş altında çalışan adam bu kadar isyan etmedi ya. benim gözümde hemşirelerden bin kat fazla konuşulmayı hak ediyorlar emekçiler. velhasılkelam durum bundan ibaret.

"hemşireler bu ülkenin şımarmayı hak eden ama şımarmayan çocuğudur" diyerek katılmadığım tespittir.

hemşireliği iğne batırmak zannetmeyin. midesi çok sağlam bir insanı bile kusturacak işlemleri yüzlerini buruşturmadan yaparlar. doktordan yedikleri azar başka, hastadan yedikleri azar başka yaralar onları ama yine de ses çıkaramazlar.

hemşire sağlık sisteminin olmazsa olmazıdır. doktor ne kadar gerekliyse hemşire de o kadar gereklidir. şahsen hemşirelerin çok az para kazandığını düşünüyorum.

(bkz: don't feed the troll)

bir iddia ama asli astari yok.

ulan hangi hemsire bu yazara bahce hortumu ile lagman yapti, tuşe yaptı, fitil soktu hemen ciksin ortaya. 2 gundur bezdirdi bizi.

has. ...ir oradan deyip seni izmir marşı ile uğurluyoruz.

yazar arkadaş kaç tane hemşire tanımış da bu genellemeyi yapabilmiş merak içerisindeyim. annem ve 3 teyzem hemşireydi. emekli oldular. canları çıkardı akşama kadar. hem çok çalışıp hem az kazanan bir meslek grubudur. ayıp etmeyelim.

çok yakın arkadaşım hemşiredir ve neler çektiğini görüyorum. uykusuz, yorgun, sinirli, her daim stres içinde dolaşır olmuş gencecik kız. bazen yorgunluktan bayılıyor, bu mu şımarıklık? özellikle de bu covid zamanlarında, işten çıkma gibi bir lüks de yok, onca risk altına girip ailelerini görmüyorlardı. neyse, uzaktan konuşmak her zaman kolay, gel birde yaşa bunu.

insan hayatını şaka zanneden bir adet yazarımsı beyanı.

duvarı yanlış yapsan yıkar, yeniden yaparsın ama sağlıkla ilgili bir konuda o olmadı bir de bunu deneyelim gibi bir şansın maalesef yoktur. yapılan en ufak bir hata, o kişinin hayatına mal olabilir. ve o hata, yapan kişiyi de psikolojik olarak ne hale getirir hiç bunları düşünüyor musunuz? ne kadar basit sanıyorsunuz siz bu işleri!

40 senelik hemşire olan annem, hala iğne yaparken tedirgin oluyorum diyor. meslek hayatı boyunca yüzlerce iğne yapmış, yeri gelmiş ameliyata, doğuma girmiş yeri gelmiş dikiş atmış, neler görmüş. emekli şimdi, nasıl mı psikolojisi; en ufak şeyde soğukkanlılık sıfıra yakın, haddinden fazla evhamlı. onu sakinleştirmek bize düşüyor. emekli olunca da bitmiyor yani. onca yaşanan, görülen şeyden sonra sinir falan kalmıyor.

valla kimse kusura bakmasın, doktor, hemşire veya ebe olmak herkese göre değil. kimsenin yaptığı işi de küçümsemiyorum. yapılan her işin kendine göre zorluğu vardır ama risk hep farklıdır. kimi işte risk azdır, kimin de çok.

ve bence sağlık çalışanları hakettiği değeri göremiyor bu ülkede.

başlığı açan kişiyi hemşirelerin arasına atıp hemşirelerin parçalamasını izlemek istiyorum .