henüz lost game of thrones breaking bad izlememiş kişiler

bir tanesi benimdir.

ben popüler olan her ne varsa karşıyım. insanlar hep belli başlı konular üzerinden sohbet ediyorlar, en temel sohbet maddelerinden birisi de yabancı diziler mevzusu.

ben küçükken bizim ev, zeyna, herkül, alf ve kara şimşek izlemiş birisi olarak yabancı dizilerin en iyilerini zaten izlediğimi düşünerek belli bir doygunluğa ulaştım.

insanlar ise hala bir doygunluğa ulaşamamış olacaklar ki özellikle netflix çıktıktan sonra yeni çıkan her ne varsa tüketiyorlar.

herkes game of thrones, lost, how i met your mother, breaking bad gibi dizileri izlemişse benim aklımda iki türlü düşünce canlanır:

1) herkes izlemişse o kadar da güzel değildir. bir özelliği yoktur, cazibesi de kalmamıştır.

2) daha izlenecek pek çok dizi var ne güzel, çok şanslıyım.

ayrıca efsaneleşmiş yerli yapımlar olan bizimkiler, süper baba, ekmek teknesi, ikinci bahar ve tatlı hayat gibi işleri izledikten sonra basit insanların basit hikayeleri daha çok ilgimi çeker hale geldi. ben öyle karmaşık senaryolar sevmiyorum. hayatın yansıması olan işleri tercih ediyorum.

bu saydığım yabancı dizilerin hepsi fantastik kurgu içeren şeyler, bunlar bizi bozar.

izlersem kendimi hafif şey gibi hissedeceğim korkusuyla izlemiyorum.

izlemedim, çünkü bana hitap eden diziler değil.

direnmeyi bırakıp izlemesi gereken kişilerdir. nehirler denize akar, akıntıya karşı kürek çekilmez gibi deyimler bu diziler için üretildi haberiniz yok galiba.

çok şanslı kişilerdir. zira bu dizileri izlemediklerinden ötüri o zevkin tadına ilk heyecanı ile varacak insanlardır. unutsam da bir daha o heyecanı yaşasam denilen bazı şeyler vardır. özellikle breaking bad de benim için öyledir. keşke unutsam da bir daha izleyebilsem. maalesef ki gevşek jessie'nin başına açtığı belaları ve heisenberg'in fazla iyi niyetli olan beyinsizliklerini unutabilmek mümkün değil.