herhangi bir diziyi bitirince içinde oluşan his

açıkçası pek de değişik bir hisse bürünmedim, biraz evvel şahsiyet dizisinin ikinci fasıl adı altındaki ikinci sezonunu da bitirdim. final olarak beğendim, hani daha da güzel olabilirdi sanki ama yine de kötü değildi bana göre. normal şartlarda bir diziyi bitirince böyle bir farklı hissederim, mesela the office dizisini bitirdiğimde içten içe üzülmüştüm, yahut breaking bad. prison break de aynı şekilde. ama bilmiyorum bu kez o hissi kendimde alamadım.

sanırım diziler ve filmler artık çok da heyecan sağlamıyor bana, ya da çokça keyif, belki bir parça mutluluk falan, bunları alamıyorum diye düşünüyorum. yapacak bir şey yok.

diziye bağlı, house of cards bittikten sonra yaşamıştım, son sezon iyi değildi gerçi.

gene birsürü vaktimi boşu boşuna harcadım. ömrümden kısacık bir ömür daha gitti.

ben o diziyi bir kaç gün içerisinde bitiririm. sonra aha böyle sinirli olurum. neye sinirliyim tam olarak ben bile bilmiyorum. güzel şeyleri zor keşfedip erken bitirdiğimemi yoksa içimde ukde kalan her şeye mi?
bilemiyorum altan. bilemiyorum.
o his bende sinirle eşdeğer.

sevdiğim diziyle aramda nasıl bir bağ kuruyorsam bitmesi terkedilmiş, yalnız bırakılmış hissi veriyor. geçenlerde final yapan dizim biter bitmez ilk bölümünü açtım kendimi avutmak için.

bir daha başka bir diziden zevk alamayacağınızı sanıyorsunuz ancak diziler birbirinin yerini tutabilir. tutacak dizi bulamazsanız da tekrar tekrar aynı bölümleri izliyorsunuz.

izlenilen diziye ve bitiş şekline göre değişir.