herkesin en büyük derdi kendinde sanması

yaradılış gereği insanların benmerkezci olmasından süregelen, türeyen, kaynaklanan, vuku bulan durum-hadise-varsayım.

sabahattin ali' nin kürk mantolu madonna romanında bir sözü vardı, "büyük talihsizlikler ile karşılaşmış insanlara iyi davranırız. onları bütün dertleri üzerine çeken birer mıknatıs gibi görür ve bizim için hazırlanan dertleri de çekmeleri için kendimize yakın tutarız" gibi bir şeydi.

aslında insanlar öylelerdir. başlarına daha büyük bir dert gelene kadar en büyüğü o anki sanırlar. ve dinlemezler sizi, sizin dertlerinizi. bazıları dinlemek istemez, ilgilenmez. bazıları ise dinlemek ister, istediğini sanır, fakat aslında dinlemez. unutur gider hala sıcakken. kendi derdine döner hemen.

herkes sabahattin ali'nin bahsettiği o mıknatıs sanır kendisini.

"hepte benim başıma gelir zaten"

"başımdan dert eksik olmaz"

"gökten bir şey yağsa bizim başımıza başka bir şey düşer"

"hep beni bulur"

"bizim kaderimiz böyle"

tanıdık geldi mi bu söylemler. duymadınız mı hiç. hatta hiç söylemediniz mi.

aslında dert dediğin nedir ki, hepimizi bekleyen mutlak son ölüm iken.

bizler planlar yaparken köşede pusuda bekleyen.

aslında doğru bir durumdur. derdin büyüklüğünü ölçmek için bir yöntem yok, varsa söyleyin. o zaman nasıl karar vereceğiz hangi derdin daha büyük olduğuna? beni en çok üzen şey daha büyük derttir benim için. tabi başkasının derdi beni çok üzmediği için kendi derdimi en büyük dert sayarım.

-ben derde dert demem, dert benim olmadıkça.

sağlığında problem olmayan insanlar pediatrik onkolojiye misafir olsunlar.

şükretmeyi öğrenirler.

dert bir şey gibidir (3 harfli) herkes en büyüğü kendinde sanır lafını aklıma getiren tanım.

beterin beteri var şarkısını dinlememiş olmasından dolayı olandır.

şükretmelik bir durum söz konusu değil, benlik bilinciniz kadar dünyayı algılarsınız. mayına basıp felç kalan, duyma ve görme engeli olan, çok korkunç şeyler yaşayan insanlar tabii ki var. ama sizin benlik bilinciniz ve gerçeklik algınızda tek merkez sizsiniz. tırnağınızın kırılması bile dünyanın en kötü şeyi olabilir çünkü bu dünya sizin. kendinizi diğer insanlarla kıyaslamayın, bu çocuksu bir hareket.

herkesin derdi zaten kendisine büyüktür. kimse başkasının derdi için üzülmek zorunda değil. he insan elinden gelen yardımı yapar orası ayrı.

şöyle bişey var herkesin derdi kendine büyük kimse kimseninkini bilemez içinde hangi fırtınalar kopuyo bilemez allah'tan baska

(bkz: fakir dertleri)
(bkz: varoş dertleri)
(bkz: gariban dertleri)

"dert dediği. s.k gibidir yavrum. herkes en büyük kendinde sanır" derler büyüklerimiz.

ateş düştüğü yeri yakar, tabi ki. fakat şunun bilincinde olmak gerekir, hiçbir şey kalıcı değildir. dertler de biter, sevinçte biter, hayat dahi bir gün gelir biter öyle değil midir? *

herkesin yükü kendine ağır gelir .

ne demişler her eşeğe kendi yükü ağır gelirmiş.

öyle tabi kim kimin yükünü ister desen kimse istemez.

bende oysaki.

benimki küçük ona bile deva olmuyorsunuz. yazıklar olsun!

çok şey yaşadım ama benden daha çok şey yaşayan kişiden az şey yaşadım. kimseye anlatmadım, kimseyi kendi dertlerimde boğmak istemedim. dinlemeyi seçtim. dinlemeyi seviyorum. ama anlatırken bencillik etmeyin siz yine de normal bir şekilde anlatın seçilmiş insanmış gibi anlatmayın.

acılar kıyaslanılmaz. şükür mantığı burada işlemiyor maalesef. öyle olsa herkes mutlu mesut takılır dertlerini sallamazdı. amaan o da dert mi neler neler var, sıkma canını, takma kafana gibi cümlelerle sorunlar hallolsaydı psikoloji diye bir bilim dalı olmazdı.

herkes kendi hikayesini en acikli sansada her geceyi pembeye boyar gündüzün yalanlari...

böyle bir şarkı vardı galiba, öyle hatırlıyorum.

aynısı kesin kaynında da vardır bu kişinin.