herkesin kendini özel sanması

bireyin kendini, insanların kalanından farklı bir noktada görmesi durumudur.
bütün insanlarda olan bir durumdur.
bu aslında kişinin kendini dünyanın merkezine koyması ile aynı şey değildir.
herkes özel olmak, özel olduğunu, farklı olduğunu düşünmek ister.
belki onlar da benzer düşünüyordur ama siz biraz daha farklı düşünüyorsunuzdur.
belki onlarda beceriklidir ama sizin becerileriniz biraz farklıdır.
böyle düşünmek ister insan.

aynı zamanda benlik, düşünen kişi kendisi olduğundan, kendi varlığını kabullenebilir fakat başkalarının aklından veya gönlünden ne geçer bilemeyiz.
acaba onlarda düşünüyorlar mı. yoksa sizin sahneniz de birer figüranlar mı?

vanilla sky, thruman show, güzel filim örnekleridir bu düşünce tarzına.

halbuki bir gram farkımız yoktur birbirimizden. hepimiz vurulunca kanarız, aldanınca üzülür, kaybedince özleriz.

ama özel hissetmek, hissettirmek güzeldir.

fırsatınız olursa birilerini özel hissettirmeye çalışın.

belki birisi de gelir size yapar aynısını.

kadınlarda daha çok görülür bu duygu durumu.

fazlası kibire, az ı intihara yol açabilen bir his.

değil miymiş?

bu bir sanı değil, herkes kendi çapında özel. illa birilerinin özel bulmasına göre değil. cinsiyete göre de değil. ünlü ünsüz olmasına, fiziksel özelliklerine göre ya da birilerinin biriciği olmasına göre de değil.

herkesin zaten özel olması durumudur.

8 milyar insanın aynı anda kendisini dünyanın merkezinde zannetmesi/hissetmesi ya da öyle olduğunu düşünmesi hem fiziken hem de mantıken zor.

merkez dediğin yere bir kişi sığar, büyük kavga çıkar aga.

dünya kocaman yer yahu, yayın kendinizi, tamam hepiniz özelsiniz, tabi lan.

genelde hatasında ısrar eder bu tipler.

kendine değer vermek de güzel bişey bence abartı değilse tabi

sağlıklı bir düşünce biçimi aslında. bütün katiller, psikopatlar, sosyopatlara bakın, hepsi aslında kendinden nefret eden, aşağılık psikolojisi olan tipler. insanın en büyük hatası kendini sevmemesi, özel hissetmemesidir.

böyle olması gerekir ve normaldir. yoksa mezbahaya giderken sakin sakin meleyen koyundan farkın kalmaz.

herkes özeldir. ama gişesi farklıdır. senin özel olduğunu bilmem kaç kişi anlarken bir diğerinin özel olduğunu milyonlar anlar. esas mesele her iki durumda da mutlu olabilmektir.

aşırısı etrafında insan bırakmaz. çok bayar bu kişiler.

sıradan olmak çok hakirce.

herkes ölümlü dünyada yaşadığını bilir ama nedense sanki ölmeyecek olduğuna içten içe inanır. bu belki de ölüme karşı delirmemek için bir çeşit savunma mekanizmasıdır bilmiyorum.

insan bile bile neden sigara içer, alkol alır, hızlı araç kullanır. bunların arka planında ne var acaba.

herkes özel değildir. herkes özel olsaydı "özel" diye bir kavram olmazdı. farklı yanlarınız olabilir fakat bu sizi özel birisi yapmaz. ayrıca özel olmamak da bir suç ya da kusur değildir. sıradan olmak, koyun sürüsü gibi olmak suçtur. farklı anlayalım lütfen.

kimse özel değildir. en azından benim gözümde herkes sıradan.

herkes kendine özeldir zaten. yoksa tutunamazdık.

herkes özeldir.
herkes özel değildir.
bu iki önermeye nereden baktığınıza göre değişir. önemli olan, doğru zamanda doğru ayrımı yapabilmek.

özeliz zaten, milyarlarca ihtimâl varken biz geldik dünyaya.
aksini düşünürsen 10 yaşında intihar edersin.
herkes özeldir. özel olduğunu kanıtlayamayınca gider katil olur, kanıtlayınca da gider bethoven olur. her şey bizim elimizde.

öyle zaten. herkes birbirinden çok farklı, kimse aynı değil. kendimizi tabii ki özel hissedeceğiz.

herkes değil herkesin hikayesi özeldir.