herkesin güzel ya da yakışıklı olanı araması

ah ulan ah.. ah ki ne ah.
lafa gelince herkes kalbi güzel olsun, huyu suyu güzel olsun, yakışıklı ya da güzel olmasına gerek yok yeter ki beni gerçekten sevsin, koruyup kollasın der ama böyle olanları da kimse istemez.
ulan diyecek yazacak çok şey var ama neyse şimdi siz bundan da anlamazsınız yine gider tinderda sağa sola atarsınız.*

insanlar her ne kadar karşı tarafın iç güzelliğine bakarım dese de dış görünüş zorunlu olarak büyük bir etmen. bu inkâr edilemez bir gerçek. herkes güzel veya yakışıklı olmak zorunda değil. fakat insanlar bakımlı olabilir. bu noktada ayrışıyoruz işte. yakışıklı veya güzel olmak da görecelidir. kimileri, kimileri için çekicidir. kimileri değildir.

güzellik, yakışıklılık bunlar göreceli kavramlar,bir kimseye çirkin gelen bir başkasına güzel gelebilir. benim güzel dediğim kızı güzel bulmayan,hatta çirkin bulanlar oldu,tam tersinide yaşadım.
bu durumda aranan güzel/yakışıklı modeli arayan kişiye bağlıdır. birde altın orana(genel güzellik ölçüsüne diyebiliriz) uymayan ama kalp sevince dünya güzeli olan kişilerde var ki bu daha üst bir güzellik algısı bence.

bir çok hemcinsimde gördüm bunu. hepsi yakışıklı, genç vs vs olanı aradı. biri olmayınca biraz üzülüp diğerinde buldular aradıklarını. mutlu da oldular. ama ben takılıp kaldım aklımdaki güzel anlarda. sonra düşündüm (tabii sağolsun psikoloğum sayesinde) ilişkilerimi oluşturan temel dinamikleri sorguladım uzun uzun. aşık olduğumu düşündüğüm insanların belirgin özelliklerini listeledim. ve sonunda şuna karar verdim: onlar hayatım boyunca hiç ama hiç erişemediğim ve kurtaramadığım iki insanın kombinasyonlarıydı. karakter, kişilik, inanış, duruş hatta görünüş olarak bile o kadar çok benziyorlardı ki. beynimin derinlerinde yer eden ve hiç bir zaman sahip olamadığım ama tam zıttım olan aile üyelerimle sevdiğimi düşündüğüm kişiler arasında farkında olmadan bir benzerlik kurmuşum. istemeden de olsa ailemdekilerle yaşayamadığım özel, güzel anları o kişilerle yaşamak istemişim. bu da kaygılı bağlanmama sebep olmuş. kaybedeceğini bile bile bağlanmak çok zordu. ama başardım. giden gitsin kimseye ihtiyacım yok.

herkes dengini arasa çözülecek bi sorun. birbirine yakışmak önemlidir.

(bkz: aldanış) gençlik hevesleridir normaldir. bir gün anlayacaklardir. muhtemelen otuzlu yaşlara gelince.

görsel medyanın etkisi olsa gerek. herkes çok güzel oralarda.

ben aradım buldum arkadaşlar, cevap aynaymış.

ben aramıyorum artık. yaşım büyüdükçe yakışıklı olmayan erkekler daha dikkatimi çekmeye başladı. yakışıklının derdi çekilmez , birazda kıskanç biri olduğum için bu ilişki yürümez iki seneye kanser olur giderim. o yüzden iç yakışıklılığını arıyorum ben efenim.

bu konuda kendimi çok şanslı hissediyorum cidden. sapyoseksüelliğin en güzel yanlarından biri bunları aramadan bir insanı tanıyarak zekaya bakmak. güzellik ve yakışıklılık anlayışı kişiden kişiye değişen bir kavramken günümüzde bile bunu kalıplara sokmaya çalışmak çok saçma. sadece kendimiz olsak elbet bizi seven kişi de çıkar.

zevk meselesidir. prensipler gereği böyle olabilir.

işte tam da bu yüzden (bkz: estetik operasyonlar)

bence, eskiye oranla herkesin daha fazla zengin olma hayali kurması ile aynı doğrultudaki arayış.
normallik gibi bi şey kalmadı.
ama aslında çoğunluk da normaldir öyle değil mi?
yaş yeterse nasıl bunalımlar görücez daha kim bilir

yalnızım işte. ne yapayım, ben de çirkin yaratılmışım.

insan şekilci bir varlıktır. sadece ilişkilerde de değil üstelik.

güzel bir evde yaşanayı, iyi pişirilmiş yemekler yemeyi, güzel kıyafetler giymeyi, güzel görünen sebze ve meyveleri almak istediğimiz gibi, ilişki yaşadığımız kişinin de güzel olmasını bekliyoruz.

yalnız önemli not. güzellik göreceli bir kavramdır!

yakışıklı ya da güzel değilsen sevmek, sevilmek senin neyine lan zaten. otur evinde çekirdek, kola eşliğinde dizi film izle.

doğanin kanunu.
çirkin sevenin de aklından şüphe etmek lazim

insanı güzel ya da yakışıklı kılan görüntüsü değil ahlakıdır..

herkes kendinde olmayanı arar nihayetinde.