herkesin kendisini iyi biri sanması

var cevremizde boyle tipler.
kimse kotuyum demiyor.
ulan hadi demedin bari kötülüğünü yüzüne vurdugumuzda kabul et! ama ona da hemen bahane buluyor falan.
hep digerleri yılan, sinsi, ciyan.

bana iyi olana iyiyim, gerisi kötü bilebilir beni sorun yok. o sebepten de kendimi iyi biri olarak tanımlamıyorum, gerektiğinde iyiyim.

herkesin derdi derdi kendine
s2tir et cino derdim kendime
ağır gelebilir sana bazı rhyme'lar
sen git al abini getir semtime
gelen görür sakat gider
kan kokar her bi' kavgam
londra'da bu ara tek bi' kral var
sen bi' de git sor abilerine
ingilizcen bombok
rap'ini kıçına sok
bok.com bok torbası
bok atma bana bak kırarım kafanı
katliam anında bana gider yapma
tekmill, massaka harbi damardan
(çık çık) patlar kafan *

yoktur sandım ama varmış böyle başlık.

dün bir reels videosunda denk geldim ve telefonun ekranında beliren adam herkesin kendisini iyi, karakterli, onurlu falan olarak pazarlamasından bahsediyor.
madem herkes mangalda kül bırakmıyor bunca adiliği yapan kim.

nerde bu kötüler o zaman nerede. hepimiz bende sende birileri içşn anlayışsız ve kötü insanlarız maalesef

kişinin iyi biri olup olmadığı kendisinin "sandığı" na değil, onun dışındaki başkalarının ciddiye alınır sayıdakilerin yaygın kanılarının nasıl olduğuna dair, objektif gözlem ve değerlendirmelerine bağlıdır.
kişilerin iyi mi kötü mü oldukları kendi sanmalarından ibaret olsa, iyi kötü yargılarına, kriterlerine gerek kalır mı; kendisine sorulur alınan cevapla da konu kapanır.

herkes biraz iyi ve biraz kötüdür, biz neyi dışarı çıkarırsak onu görürler . genelleme yapmak ne kadar doğru bilmiyorum.

- fazla spesifik konuşucam.
-bunun sebebi her şeye hakkımız varmış gibi hissederiz. o gün biraz üzgünüzdür ve üzgün olmak birine kötü davranmak için geçerli bir mazeret gibi gelir. "napayım, ben de üzgündüm!"
veya "o an öfkeliydim."
"benim de sinirlerim bozuktu."
bu sözleri söylerken pişmanlık sezemezsiniz. kendisinin yanlış bir şey yapmadığına emindir. her ne olduysa o yine haklıdır çünkü her ne yaşamışsa mazeretidir. o yüzden hepimiz kendimizi iyi biri sanırız. hepimiz yaptıklarımızın gerekçelerinden öyle eminizdir ki...birkaç şey daha eklemek istiyorum. dağınık bir yazı oldu ama yine de yazıcam.
bunun yanında kendini iyi sanan insanların birçoğu da kendini kurban olarak görür. her şey onların başına gelir, hep onlar kazık yer, onlar ağlar falan filan... bu da kurbanların suçluya göre çoğunlukla haklı ve iyi olduğunu bildiğimizden harika bir kanıttır onlar için. "bak ben bu kadar kazık yedim...başıma bunlar geldi." deyip. yine konuşur konuşur kendisini iyilik meleği yapar.
işte, öyle olmuyor.
her kurban masum, her kuzu da av değil.

herkes iyi de çevreleri kötü.

bu demek oluyor ki sanrılarla yaşıyoruz.

bence çok iyi bir insanım. mabadindan uydurduklariyla benden nefret edenleri bir yana koyacak olursak bu sabah yaşlı bir adamı parçalamak istedim. arabama çarpıp tüm günümü mahvettiği, arabamın içine mıçtığı, bugünden sonraki en az 10 günümü zorlaştırdığı, üstelik çamura yatmaya çalıştığı için değil sadece ve sadece kazadan sonra o dördüncü hanımından olan kızını okula götürdü, ben polis beklediğim için götüremedim ve kızım sınavına geç kaldı. son derece nezaketle davrandım ama görmeyen gözlerini çıkarmak duymayan kulaklarını koparmak parkinsondan titreyen ellerini kırmak istedim. zerre umurumda değil kendisi. acımış falan da değilim. o kadar sinirlendikten sonra benim sakinleşmem günler alıyor. sadece bu yüzden durdum.

ben sanmıyorum. çevreme bakıyorum, öyle iyi olayım diye uğraşan kimse yok. insanlar kötü, belki ben de bir başkasına göre kötüyümdür. iyi olmak için de ayrıca bir çaba sarf etmiyorum, kimseye kendim zarar vermemeye çalışıyorum. ahlaklı biri olmaya çalışıyorum elimden geldiğince ama iyilik dağıtmak gibi niyetlerim yok. ne iyiyim, ne kötüyüm. akıl ve ahlak süzgecinden geçiriyorum ve bana en doğru gelen şekilde yaşıyorum.

çağımızın şizofreni türlerinden biri. herkes muhteşem, bi bizim perdemiz yıkılmış eylemişiz viran.

aslinda herkes iyidir arkadaslar. kötülük bir tercihtir. ıcinizdeki iyilige guvenin ve onu ortaya cikarin.

kendinize bir yavşakmışsınız gibi de davranmaktan vazgecin.