hint filmlerinden hiçbir tat almamak

benim içinde bulunduğum durumdur.
filmin başında veya ortasında birileri oynayıp şarkı söylemeye başlıyorlar ya, o an sütlacın üstüne sarımsaklı cacık dökülmüş gibi olur. bence evrensel bazda sürükleyici filmler yapmaktan çok, kendilerince eğlenen insanların milli sinemasıdır.

şarkılı türkülü olanları bir yana ben askerli hint filmi bile izleyemiyorum. artık nasıl amerikancı olmuşsam hintli komandoları görünce beni bir gülme alıyor izleyemiyorum.