hoşlanılan kişinin kitap okumayı sevmemesi

bir zamanlar koşarak uzaklaşıyordum, şimdi ise biraz durup bakıyorum. okumayı bilmezken annemin salonda tekli koltuğa yerleşip kitap okumasını kıskanırdım; bu kadar dikkatini çeken, onu bizden çalan ne diye. sonra yaşın geldi diye okula çağırdılar da kıskançlıktan çatlamadım, yataklara düşüp ince hastalığa tutulmadım. öğretmen harfleri verince okumayı söktüğüm gibi kitaplara koştum, bunda bir sıkıntı yok. birazcık büyüyünce hayatımı okuyarak ve yazarak kazanmaya karar verdim. arkadaşlar, itiraf ediyorum, bir ara okumaktan tiksindim. kısa bir ara. çünkü istediğimi değil okumak zorunda olduğumu okudum. çevremdeki herkes ve ben deli gibi okumak zorundayız ve ana konuşmalarımız bu temel üzerinde. hayatımdaki insan okumasa da olur, kitaplardan değil, başka şeylerden konuşalım lütfen.

dünyada en fazla kitap okuyan ülkelerin başında, yüzde 21 ile fransa ve ingiltere bulunuyor. türkiye ise yüzde 0,1'lik kitap okuma oranıyla 86'ncı sırada yer aldı.
buradan

o yüzden, sürekli üzülmemek ve yalnız kalmamak için, bakış açısının birazcık esnetilmesi gerektiğini düşündüğüm durum .

ayrı dünyaların insanı olduğunuzun göstergesidir.

koşarak uzaklaşıyorum diyenler, kitaplardan koşarak uzaklaşıyor aslında.

kendisine kitap okumak gibi muazzam bir özelliği kazandırabilir, sonrasındaysa aynı anda okuduğunuz kitapları uzun saatler tartışabilirsiniz. tabi bu senaryoda karşı tarafın da sizden hoşlanıyor olması gerekiyor.

bu durum bana ondan neden hoşlandığımı sorgulattırır.

sevdirebiliriz. doğru kitabı hala bulamamıştır o.

hoşlanmanın ötesinde evlenilen kişinin sevmemesi var bi de hatta ve hatta kitaba çok para verildiğini düşünmesi var... "beni vur beni onlara verme" lik bir durumdur.

ıkimizin de okuduğu bir kitap olsun ve bazı anlarda o kitap akla gelip göz göze gelelim isteyenlerin korkulu rüyası.

eskiden hoşlandığım kişi.

çokta büyük bir olay değildir.

çok da dert olmayan, "ben onu zamanla kitap kurduna dönüştürecek kadar seviyorum" durumudur.

boşol, boşol, boşol

benim de çok bayılarak yaptığım bir aktivite değil açıkçası dikkatim çok dağıldığı için özellikle bilgi içerikli kitapları okumakta zorlanıyorum. faydalı bir iş olduğu için okumaya çalısıyorum en azından. yani temelde anlaştığınız sürece farklılıklar güzellik yaratır diye düşünüyorum

evlenmeyi düşünmeyen adamı bile bir düşündürür. atilla ihan'ı örnek alıyorum bu konuda.

kitap okumayı sevmeyen insan yoktur. doğru kitabı bulamayıp, kitaplara karşı önyargı oluşturmuş insan vardır. aslında her kitap kişiye göre farklıdır bir nevi film gibidir. ama sahneleri siz kurgularsınız.

bu bilgiyi öğrendiğim takdirde artık hoşlanılan kişi olmaktan çıkması durumuna mahal verir. kitap okumayı sevmeyen bir insanla ne konuşabileceğimi ne paylaşabileceğimi bilmiyorum. dolaylı olarak ilgim azalacak ve istem dışı da olsa bitecektir. en iyisi mi yol yakınken başka rota belirlemek..

bir şekilde kitap okumayı sevdirerek kendinle gurur duyması sağlayan durum.

okuduğumuz roman hakkında konuşmayacaksak, şiirler de romantizmi doruklarda yaşamayacaksak, roman karakterlerinin analizini yapmayacaksak, yazarı hakkında dedikodu yapmayacaksak ve kitap hakkinda saatlerce tartismayacaksak, birbirimize kitap hediye etmeyeceksek veya kitap alıntısı paylaşmayacaksak neyleyim ben böyle hoşlanılacak sevgiliyi.

konu da bulamayız ki konuşacak. sıkılırım ben. hee kitap okumayı sevdirebilirim belki bir yerde ama ya bu sürede beni de kitaplardan soğutursa ya da benim israrimla istemeyerek kitap okumaya başlarsa ne faydası olacak.
bilemiyorum altan bilemiyorum çok zor.

whis bunu beğenmedi.

birkaç ay sonra konuşabilecek hiç bir konu bulamayacağın kişidir.