hoşlanılan kişinin kitap okumayı sevmemesi

valla benim tek kriterim.
soruyorum "okumam" derse direkt eleniyor. aksiyona gerek yok.

benim eşim de pek sevmez. isterdim ben okurken o da yanımda kitap okusun ama sevmiyor. ben okuduğum kitapları ona anlatıyorum o da masal dinler gibi dinliyor. ben de böyle avutuyorum kendimi.

okumaya alıştırılır..
sevmemesi şuana kadar sevdiği tarzı bulamaması..
kitaplarını ciltine göre alıp okuyamamasıdır..
ne biliyim insan okumayı sever ya.

seni seviyor mu ? sen ona bak .

üzücü durumdur. kişinin etrafındaki dünyadan haberi olmadığını ve yüksek ihtimal işi dışında başka bir şey konuştuğu zaman boş konuşacağını ortaya koyar.

ben olsam hoşlanmazdım ama sen bilirsin.

okumak sadece kitapla olmuyor ki. kitap okuyup iki.lafi bir araya getiremeyen düşünemeyen kafasini yuregini besleyemeyen insanlar var. bide kitap okumasada araştırmayı sevip günümüz şartlarında internet ile merakını kafasını yüreğini besleyen insanlar var. zevkler tartışılmıyor insanlari harcamaktansa saygı duymak iyi bir seçenek

kitap okumayan insan tek yönlü bakar, pencereleri hep kapalıdır, diğer insanların duygularını anlayamaz bu yüzden uzak durulması gereken şahıslardır diye düşünüyorum.

görüntü belki güzeldir de içi boştur. bu yüzden arkanı dön ve usulca kaç. bir zamanlar orda olduğunu bile bilmesin.

çok da abartılacak bişey olmasa gerek. olabilir yani sevmeyebilir.

hoşlanmaktan vazgeçeceğim durum. demem o ki gençler okuyun. zamanında keşke daha fazla okuyabilseydim. okumayarak ömrümü heba etmişim. üstelik ne okuduğunuzun önemi yok. okuyun. yazılmış herşeyi dünya üzerinde neredeyse ve neredeyseniz okuyun. okuduğunuzda zaten nereye isterseniz oraya gidersiniz.

okumayı seven o kadar çok ki memlekette okuyan %1 toplam nüfus içinde o da tuik dürüstlüğü göz önüne gelince tartışılır. e bunun bir kısmı yaş aralığına denk gelecek de sen hoslanacaksin da o da sana karşı boş olacak da piyango gibi bir durumdan bahsediyoruz sanırım. loto çıkmış haberimiz olmadı. hoşlanıyorsan çok da takılma yiğit git sarıl.

kendisinden önce kitaplara düşmüş biri olarak 'mümkün değil yapamam. ne soracağım ki ona. benim hayatta en zevk aldığım şey kitap okumak. bir insan sevdiğine kitap anlatmazsa ne anlatır' diye düşünüyordum o hayatıma girene kadar... okuduğum şeyleri ona anlattığımda gözlerinde parlayan bir ışık her şeyi değiştirdi. bu benim anlattıklarımdan mı kaynaklı yoksa sırf ben anlatıyorum diye mi bilmiyorum ama o kadar tatlı ışıldıyor ki gözleri... bir ömür konuşsam dinler gibi...

ben iflah olmaz bir okurum; o beni dinlemekten mutlu bir adam. arabalar için de aynı şey benim için geçerli. arabaları anlatmasından sıkılıyor muyum, bazen. ama o kadar büyük bir hevesle anlatıyor ki benim sıkılmamın bir önemi kalmıyor. içindeki o derin neşeyi anlıyorum.

bunu diyenler bir elinde bmw anahtarı, diğer elinde nargile olan kekolara koşa koşa gidiyorlar nedense.

hoşlandığım kişi
kitap sevmediğini öğrenirim

eskiden hoşlandığım kişi*

gayet normal bir durumdur abartılacak ne var bunda anlamadım. yani o kadar şeyi çözdünüz bir kitap mı kaldı geriye.

kitap okumamak bir seçenek mi? kendini geliştirmeyen biriyle hayat hangi gerekçe ile paylaşmak istenir ki?

benim hoşlandığım kişi kitap okumayı seviyormuş. anladığım kadarıyla beni alakadar eden bir durum yok ortada.

önce kitap okumaya teşvik edersin baktın olmuyor vazgeçersin. kitap okumak kendini geliştirmek demek sen kendini geliştirirken yerinde sayan bir insana belli süre sonra tahammülün kalmaz. o yüzden orta yolu bulmak lazım.

ben şahsen kitap okuyup az çok kendini geliştirmiş kültürlü biriyle birlikte olmak isterim. öbür türlü nasıl muhabbet edebiliriz ki. oturup dedikodu mu yapalım. kim kimi aldatmış, kim kimin düğününde ne takmış, kim evine bilmem ne almış onu mu konuşalım.

okusa iyi olur. bulmak zor artık. sevilmeyi hakkeden bir başka yönü vardır. lakin fikri devinim diye bir şeyden haberi olmaması durumu zaman içinde beni çürütür. beş bin yıl evvel yaşayan insanlarla bile arkadaş olunabileceği fikrinin ona heyecan vermemesini hiç bir zaman anlayamam.
annelerimiz de kitap okumazdı babalarımız da. lakin her şey değişti bugün. ortalama insan ömrü bile uzadı. üretim ve tüketim araçlarında devrim oldu. bu çağda böyle insan özüne yatırım yapmaktan bihaber insandır. bol bol kisve döker.

hayır. olmaz. huzurunuzda kendimle tartıştım ve vazgeçtim.