huzurlu ama kalitesiz bir hayatı seçmek

tercih meselesidir.

çoğu insan hayatını güzelleştirmek için savaşır, huzurunu ve konforunu bozar, başarılı olur ya da olamaz ama en azından bir şeyler yapmış olur.

bana sorsanız, iki katlı bir evde, tek başına, sigara dumanına boğularak ömür boyu yaşamak huzurlu ama kalitesiz bir hayatı seçmektir. ömür boyu bu şekilde yaşayabilirim.

zaten buna yakın bir yaşam sürüyorum. fazla detaya girmeyeyim.

kalite anlayışına göre değişir ki benim kalite anlayışı kartonun üstünde yatmanın bir tık üstü

huzurlu kaltesizlik veya kalteli huzursuzluk gibi kendileri tartışmalı kavramlar arasında seçime zorlanmak, açıkçası insanda ne huzur bırakır ne de kalite.. :)

oluyor mu öyle seçebiliyor muyuz

kalitesiz huzur olabilir mi?

sözlük yazarlarına tam anlatılmayan durum.

1) mesela, huzurun bozulur diye sevgili-eş edinmemek.

2) huzurun bozulur diye bulunduğun maddi koşulların üzerine çıkmak için daha çok çabalamamak.

3) aynı zamanda keyif için sağlıksız beslenmek, içki ve sigaraya abanmak.

yani sevgilisiz-eşsiz, kendine yetecek kadar parayla, sağlıksız beslenip kötü alışkanlıklarını sürdürdüğün bir hayat yaşamaktan bahsediyorum. bunun tam tersi huzursuz ama kaliteli bir hayat yaşamaktır.

not: bana göre.

en mantıklı seçim bir karavanla yollara düşmektir. özgürlüğün simgesi olan bir karavan, onu taşıyacak kadar benzin, yanında huzur veren birkaç candan yol arkadaşı ve her durakta yeni hikayeler biriktirme heyecanı. her limanda, her kasabada günübirlik işler.. insana yeter de artar bile. işte bu. hem huzurlu hem de kalitesiz bir yaşam. daha ne istiyonuz.

bir hayat kaç 'ömür' içerir?

çok sayıda! çocuk ömrü yaşadık, ergen ömrü yaşadık, erişkinlikte de huzursuz ama haz dolu, hazsız ama huzurlu, paralı, parasız, maksimalist, minimalist ömürler yaşamalı farklı dönemlerde değişik deneyimlerden geçmeli, bir tane tarzda takılıp kalmamalı.

bence.

= huzursuz bir hayat

kalitesiz bir hayattan huzur ummak icin daha kalitesiz bir hayatin icinden cikip o noktaya gelmis olmak gerekli. aksi mumkun degil.

birinci gün: başkalarının hayallerini yaşıyordum, kendimin değil.
ikinci gün : mutluysan, çoğu insandan öndesin demektir. bence toplumun "başarıyı" maddi veya manevi olarak tanımlaması her zaman terstir.
üçüncü gün:her insan için farklı yaklaşımlar
dördüncü gün: ölüm

huzurlu hayat niye kaliteli olmasın ki? kaliteden kasıt maddi zenginlikse inanın zenginliğe ulaşan bir çok insan huzura hasret kalıyor. kaliteli yaşamı huzur zeminindeki ince zevklerde; kitap okuma, iyi insanlarla bir sosyal yaşam oluşturma, iyi müzikler dinleme, kendi çapında sporla uğraşma, hayatın ve imkanların sunduğu kadarıyla kültür ve sanat etkinlikleriyle zaman geçirmede görebiliriz. ki ben bundan daha kaliteli bir hayat düşünemiyorum. sağlığı yerinde olan insan kalitesini düşürecek uğraş ve ortamlardan kendini soyutlayabilir. yeter ki kaliteye ihtiyaç duysun.