i think we're alone now

bir kasaba bir adamın tek başına kaldığı ve diğer herkesin bir anda öldüğü bu filmde biz adam ile birlikte kasabayı cesetlerden arındırıyoruz. adam hem evlerden cesetleri çıkarıp gömüyor hem de işine yarayabilecek şeyleri alıp oradan ayrılıyor. tabii o evi aradığına dair bir işaret koyarak. bunu günlül rutin haline getirdiği için sürekli aynı şeyi izliyormuşuz gibi geliyor ama bir gün bir korna sesi duyması ile olaylar değişir. kızı kurtarıp onunla birlikte yaşamaya başlar. başta kıza buradan gitmesini söyler ama daha sonra alışmaya başlar. uzun bir süre birlikte yine aynı işleri yaparlar. kız adamdan bir şeyler gizliyordur bunu hareketleri ile belli eder. bir gün adam uyandığında evde kızın ailesi olduğunu iddaa eden iki kişi ile karşılaşır ve kız adama onların yalan söylediğini söylesede adam inanmaz ve sinirli bir şekilde oradan ayrılır. üstelik aile ona buradan uzakta bir şehir olduğunu ve insanların hepsinin ölmediğini söylerler ve ona bir adres bırakıp giderler. adam bir süre yine aynı işleri yapsada sonra bu şehre gitmeye karar verir. uzun bir yol gittikten sonra ise ışıkların yandığı bir şehri görüp durur. bu manzara karşısında hayrete kapılmış olsa da kendisine verilen adrese gidip aileyi bulduğunda bir tuhaflık olduğunu anlar ve kızı alıp gitmek ister. kız bir fırsatını bulup kendisini alıp oraya geri getiren adamı vurur çünkü bu insanlar yaşananları unutmak için kendilerine ve yakınlarında bulunan herkese bir işlem yapmaktadır. kız bunu istemesede zorla yapmışlar. oradan ayrılıp kendi kasabalarına döndüklerinde ise film biter.

film eksik detayları ile kendisine verilen puanı fazlasıyla hak etmiştir. insanlara ne oldu ya da nasıl oraya geldik gibi soruların cevabı yok maalesef.