ideal evlilik yaşı

doğru kişiyi bulduysanız ve imkanlar elveriyorsa 25 çok iyi bir yaş olabilir. çünkü 35 yaşınızdayken 10 yaşında çocuk bakmak kabul edilebilir ama 45 yaşında hala 8 9 yaşındaki çocuklara sabredebilir misiniz bunu düşünün. 40 yaş çok daha fena oluyor.
(bkz: yaş yetmiş iş bitmemiş)

size uygun bir hayat arkadaşı - iyi kötü gün dostu, aynı frekansta olduğunuz, birbirinizi dinleyip anlayabildiğiniz, beraber kaliteli vakit geçirebildiğiniz, her şeyi açıkça konşabildiğiniz paylaşabildiğiniz, sizi seven, düzenli kaliteli seks yapabildiğiniz, dürüst, güvenilir, vicdanlı, sevgi dolu, hayat dolu, pozitif, enerjik - bulduğunuzda. bulamazsanız da sağlık olsun. herkes evlenecek diye bir şey yok.

doğru kişiyi bulduğun dönemde kaç yaşındaysan o yaş

80 dir.

öncelikle, evlenmeyin arkadaşlar!

otuzuma az kalmış ikinci evliliğimde olan ben şahsen hiç mutlu değilim. empati yoksunu eşimle konuşsam asla anlamayacağından, buraya yazayım istedim.

iki gün önce part time çalıştığı yerde kendisine yürüyenlerin olduğunu söyledi bana. sohbet oraya geldi, ben açmadım konuyu. soru sorunca sinirleniyor. ne dedim? güzeller miydi dedim? tepesi attı uzatma yaa falan yapıyor. yol boyunca uzattım kendimi anlatabilmek için. kadınlar söz konusu olunca direkt susuyoruz yada sürekli benim kıskanç olmamla, tüm düşüncelerimin yanlış olmasıyla, paranoyak olmamla suçlanıyorum ben. yılık yılık yıldım ya. sanki başkalarıyla bakışan benim. flörtleşiyor mu bilmiyorum. konuşsak ölümüne reddeder. flörtleştin mi diye sorsam ben hastalıklı, kıskanç, paranoyak olmakla suçlanırım.

bugün mesela işten geldi. mutfakta oturuyordu. kapıyı açar açmaz sırtı görünüyor, telefon ekranı görünüyor. ekranda bir kadının profiline girmiş. cinim tepeme çıktı. ben o kadar bakım yapıyım, saç, makyaj her şeyimle 10/10 hissediyim. o işten gelir gelmez kadınların profiline baksın. canım sıkıldı haliyle ama ağzımıda açmadım. walking dead izleyelim dedi omuzlarımı silktim neyin var diyor. söylemedim söylemedim, diretince de başka birine baktığını gördüm dedim. alla hallaaaa evde yemek yok kadına bakmam mı sorun? dedi. daha da cinleniyorum. bak cinim cinlikten çıktı artık kabileye döndü anladın mı? sadece sosu eksikti yemeğin! sadece sosu. hazırlaması bir dakika sürecek bir şeyi bahane etti. yine ben suçlu oldum.

şimdi de trip atıyor. yıldım. yoruldum ya. gerçekten yoruldum. yooooorulduuuuum. asla empati yapmıyor. ben olsam kıskanmam diyor. bende buna tiltim. evlenmeyin arkadaşlar. otomatikmen yaşlanıyorsunuz.

25-30 yaşları arası. evliliği idame ettirecek birikim yapılmıştır, 35-40 yaş arası gibi üremenin* zorlaşacağı yaşlara kadar ~3 çocuğun doğacağı evliliktir. ülke nüfusu kontrollü bir şekilde artar, gelişmekte olan bir ülke için olması gerektiği gibi.

25'i geçmek gerektiğini düşünüyorum. evlilik gerçekten çok ciddi bir sorumluluk ve bu sorumluluğu alacak olgunluğa 25 yaşından önce erisilmediğini düşünüyorum. erkekler için de kadınlar için de bu durum geçerli bence. günümüzde insanların maddi olarak kendini gecindirmesi bile bu yaşlara tekabül ediyor. bu da ortalama tabiki. daha erken daha geç de olabilir.

çocuk yapacaksanız kadın için en geç 30 erkek için en geç 40 yaşında. çocuk düşünmüyorsanız erkek için 50 yaşından kadın için 40 yaşından sonra.

38. o zaman evlenince sonsuze dek mutlu olabilirsiniz. *
başka zamanlar olmaz. buna referans olarak tüm boşanmışları gösteriyorum. ve hala boşanmamış olanlar da antitez üretmeyin please! yarının ne getireceğini asla bilemezsiniz. *

(32 yaşında evlenmiş biri olarak)
erkek için 25-26, kadın için 23-25 olan yaştır.

sorumluluk olgunluk vesaire vesaire bunları geçin.
bakın olimpiyatlarda insanlar 16-17 yaşında madalya kazanıyor 20 yaşında rekor kırıyor.
biyolojik olarak insan 20 yaşında fazlası ile olgundur.
ancak mevcut eğitim sisteminde üni okuyup, bir işe girip, bir miktar para kazanmak için en az 25 yaşında olmak gerekir. bu sebepten yaşı 25'e çektim. yoksa ideal yaş 20'dir.

günümüz "modern" dünyası insanları kaygılı ve beceriksiz olarak yetiştiriyor. dünya tarihinde bakarsan 20 yaşlarda komutanlar, krallar, imparatorlar önemli kararlar verebiliyordu. bizim mental olarak geç olgunlaşmamızın tek sebebi psikolojik olarak buna inanmamız. yoksa insan 20 yaşında geleceği ile ilgili, kendi ile ilgili kararlar verecek seviyede olması gerekir, sorumluluk alabilecek seviyede olası gerekir.

ben üni'de okuduğum dönemde 20 yaşımda tek başına kalıyordum. yemeğimi yapıyordum, bulaşığı ütüyü temizliği yapıyordum. zor bişey değil.

ancak yine dediğim gibi maddi sebeplerden ötürü 25-26'dan önce evlenmek zor. ayrıca hayat her zaman istediğiniz şekilde gitmiyor.
ben üni'den mezun olup bikaç sene içinde evlenirim diye düşünüyordum. 32 yaşımda evlendim.

insanın en güzel yıllarını eşi ile birlikte geçirmek istemesi kadar doğal ne olabilir.

doğru insanı bulup, ailenin de artık çekilmez hale geldiği yaştır.
evin kaosundan yoruldum. ama doğru kişi de gelmedi. en zoru bu.

kadın 25. erkek 30.