ilgi duyan kadını reddettikten sonra gelen pişmanlık hissi

geçen gün başıma gelmiş olaydır, belki sadece kanka diyeceği bir erkek arıyordur bilemeyiz, belki de maskülen vücuduma koala gibi sarılıp, tüm kaslarıma temans etmek ?
bilemeyiz ?
hatun oldukça şımarık ve concon tipik bir anadoludan indim akdenize, öyle davranayım kızı olduğu için, tanışmaya çalıştığında ''bak biz baştan anlaşamayız seninle, tavırların hoşuma gitmiyor boşver işimi,ilgi duyduğum şeyleri'' dedim.
bu olaydan sonra her gördüğümde suratı bi karış tek başına bi havalarda bi triplerde. ama öyle, bazen üzülsem de yapıcak bir şey yok.

büyük bir boşluktaysak, bir önceki hep ah sebebidir ama bu geçici.

benim için böyle. çümkime, ben ilgi duyan kadından da sıkılırım-sıkılacağım. süratle.

mutlu olmam için, sürekli ilgi duyan ve duyduğum başka kadın olmalı ama ben de çok oralı olmamalıyım.
ben, adanalıyım. oralı değilim.
sori ayem sori ne sori.

ne derler bilirsiniz..

camları açıp odayı havalandırmayınca içerinin ne kadar havasız olduğunu anlayamazsınız.. tam tersi de doğrudur..

eee ne ooldu azıcık takılacaktınız o da kalmadı.. olsun..

reddetmek nedir ya yıl 2025. bir çay içeydin elektrik neyim olurdu.

en kötü karar kararsızlıktan iyidir bu konularda.
arafta kalmadiktan sonra reddedilmek bile bir cennettir aslında.
mıy mıy mıy olacagina aslanlar gibi reddedsin ki yolumuza bakalım.

pişmanlık değil azgınlıktır o diye katılmak isterim.
ağlayarak 31le güzel kardeşim, virginia woolf'un da dediği gibi, hayat, trenleri kaçırmak ve trenleri yakalamaktan ibarettir.