ilk cinayetten sonra kusmak

filmlerde klişedir, ilk cinayetini işleyen katil kusmaktadır.
bu durumu daha önce birçok polisiye filmde gördüm, araştırmaya karar verdim ve türkçe ve yabancı kaynaklarda bunun adına yapılmış bir araştırma görünmüyor. varsa da sanırım ben bulamadım.
cinayet mahallinde bırakılan popüler delillerden biriymiş kusmuk. parmak izi, eldiven, sigara izmariti, kusmuk.

redditte bu soru soruluyor, bir hemşirelik öğrencisi şöyle bir yanıt yazıyor. "savaşa veya uçuşa girdiğinizde sindirim durur veya yavaşlar. bunun nedeni sindirimin aslında çok fazla enerji almasıdır. sempatik sistem devreye girdiğinde, adrenalin adrenal bezden serbest bırakılır ve sinirleriniz aynı zamanda "daha az" bir adrenalin olan ne (norefinefrin) salgılar. "mücadele" bittiğinde, vücudunuz orijinal durumuna (parasempatik sistem) geri dönmek için mücadele edebilir. bazen tekrar normale dönmek için bir kızarma* olması gerekebilir.
*kızarma: flushing kelimesi, uçmak, kızarmak, coşkuyu vermek, flush: sifonu çekmek. bu metinde mantıklı olan kısım vücudun sifonu çekmesi gibi görünüyor.

velhasıl, savaş yada kaç olarak bilinir türkçede bu durum. savaştan bir anda güvenli ana, yani cinayetin gerçekleltiği ana geçildiğinde (kurban vücut için tehdit olarak görünür) vücut kendini temizliyor.
psikolojik olarak altında ne yatıyor bilemiyorum, ya da araştırmada gözüme çarpmadı.
olay mahalline kusulursa sağlam bir temizlik yapmak gerekir.

cinayet işledikten sonra kusmamamız gerektiğini öğrendik.

hayvan gibi delil bırakmaktır. insan olun yakalanırsınız.

valla ben ne ilkinde ne de 2. sinde kustum ? doğru değil bence

(bkz: dostoyevski)