ilkokulda yediği hiçbir şeyden vermeyen şerefsiz cimri çocuk

büyüyünce nasıl bir insan olacağı konusunda erken sinyaller veren bir piçtir bu.

bu yavşağın ismi oğuz'du.

her ders arasında gidip cips alan bu zengin piçinin cimriliği, en az babasının banka hesabı kadar büyüktü.

hatta "bir tane versene lan?" dediğinizde "hayır" bile demeye tenezzül etmez, ağzında cips varken kaşlarını "hayır" anlamında yukarı kaldırırdı.

tabii ki buna ayar olan ben, bir teneffüste kendisinin sınıfta olmamasını fırsat bilerek cetvelini kırmıştım jgfhgsdf. nasıl da ağlamıştı küçük bok.

p.s: isteyen "güzel" kızlara genellikle verir, (kendine göre) çirkin kızlara ve erkeklere hiç vermezdi. bence şimdi kesin meriç olmuştur. sevgilisinden ayrılan kızlara "boşver cansu'cum, sen daha iyilerine layıksın zaten, üzülmeni istemiyorum" filan diyordur.

yediği onun olsun da bir gözlüklü şizofren vardı ilkokulda yan sıramda. sınavdayız artık son saniyeler yanımdaki hödük de kağıdını verince silgiyi çantaya atmış. bu gözlüğe dedim ki silgiyi verir misin bir saniye, mal mal yüzüme bakıyor. tekrar olum ver bi şunu silip vercem dedim, bu hala öyle bakıyor. bi silgiyi vermeye eli gitmiyor resmen. ver lan şunu dedim uzandım yan sıradan aldım kağıdı silince "al şimdi g. t . ne sok" diyip geri atmıştım.
nedense gitmez aklımdan.

sıra arkadaşım bir şerefsiz vardı, her gün 2-3 yarım salam ekmek getiriyordu ve yanında oturduğum için hep salam ekmek kokusu alıyordum ve hiç ikram etmiyordu. bir gün bizim piç tayfa çocuğun salam ekmeklerini çalmışlar yuvarlak yapıp hepsi gömüyorlar, şaban'ın tereyağı muhabbeti gibi. gittim "ne yiyosunuz lan" dedim. x kişinin salam ekmeklerini deyip kahkaha attılar. o gün intikam almak için "bana da verin lan okul açıldığında beri bunun kokusu burnumda" deyip gömmüştüm. o günden sonra ara ara hep salam ekmeklerini gizliden gizliden alıp bütün tayfa yiyorduk, 1 kişinin yerine 5 kişinin karnı doyuyordu, bol salamlı, helll yeah. neyse ki şuan salamdan nefret ediyorum.

bu çocuktan daha çok nefret ettiğim kişi de milletin yediğine içtigine göz dikip saldıran hayvanlar.

ilkokulda beslenme saatinde sıra arkadaşım hep ekmek arası soğanlı acılı patates püresi yerdi. bir kere bile al clark sende tadına bak demedi ama o benim ekmek arası salamlı kaşarlı ekmeğimden yiyordu çakal. bende bir gün verir diye hep paylaştım ekmeğimi.

soğanlı acılı ekmek arası patates püresine zaafım var sözlük. hep içimde ukde kaldı. hayat sözlük değil ki ukde bırakalım.

çocuğun kabahati yok, kabahat ebeveynlerindedir.

ona paylaşmayı öğretmemişler.

gidin o çocuğun ailesine bakın, o aile görgüden uzak, paylaşımdan kaçan bir ailedir. kabadır, görgüsüzdür.

çocuk ne gördüyse onu yapmış.

vermiyorsa vermez kardeşim yiyeceği onun değil mi sana n'oluyor?