1.
gülünesi öyküler, buruk öyküler ve karanlık öyküler olmak üzere üç bölümden oluşan bir erendiz atasü kitabıdır. kitap on bir öyküden oluşmaktadır. zaten nedense öykü kitaplarının çoğu on bir öyküden oluşur.
kitabı okurken yaşamın kargaşasında boğulmak üzere debelenme esnasında başımı suyun dışına çıkarıp küçük nefesler almış gibi hissettim ben de. bu, yaşamla anlık temas bana yetti de arttı bile.
önce incir ağacının ölümü üzerine tuhaf bir soruşturmaya tanık oldum okurken. çok talihsiz ve çok üzücü bir ölümdü. beni çok yaraladı. daha sonra ise büyük bir hayranlıkla ve ibret alarak kapıcı zebercet’in önlenemez yükselişini izledim. gecikmeli ankara treni ile gelen kadını hiç düşünmeden.
beyaz fil her zaman aklımdaydı zaten, george orwell aklıma düşse de aldırmadım. operada bir gece geçirdikten sonra beyaz fili de alarak dilimde aynı şarkı ile çıktım buruk öykülerden.
hava kararmaya yüz tuttuğunda içimde sakladığım ama herkesin bildiği bir sır ile gezinirken sırrımı bilen herkese hayat bir rüyadır dedim. çok da ciddiye almadılar beni. belki de sırrımı bildikleri içindir. özlemek derdine düştüğümden beri zihnimde bir kayma yaşadığım doğrudur. benim için artık önemli olan tek şey yeryüzü mutluluğu, bir de incir ağacının gittiği yerde huzur bulması.
en çok ben üzüldüm incir ağacının ölümüne, ondandır bu amaçsız gezinmelerim. ben incir ağacından düşüp ölmeyenlerdenim çünkü.
kitabı okurken yaşamın kargaşasında boğulmak üzere debelenme esnasında başımı suyun dışına çıkarıp küçük nefesler almış gibi hissettim ben de. bu, yaşamla anlık temas bana yetti de arttı bile.
önce incir ağacının ölümü üzerine tuhaf bir soruşturmaya tanık oldum okurken. çok talihsiz ve çok üzücü bir ölümdü. beni çok yaraladı. daha sonra ise büyük bir hayranlıkla ve ibret alarak kapıcı zebercet’in önlenemez yükselişini izledim. gecikmeli ankara treni ile gelen kadını hiç düşünmeden.
beyaz fil her zaman aklımdaydı zaten, george orwell aklıma düşse de aldırmadım. operada bir gece geçirdikten sonra beyaz fili de alarak dilimde aynı şarkı ile çıktım buruk öykülerden.
hava kararmaya yüz tuttuğunda içimde sakladığım ama herkesin bildiği bir sır ile gezinirken sırrımı bilen herkese hayat bir rüyadır dedim. çok da ciddiye almadılar beni. belki de sırrımı bildikleri içindir. özlemek derdine düştüğümden beri zihnimde bir kayma yaşadığım doğrudur. benim için artık önemli olan tek şey yeryüzü mutluluğu, bir de incir ağacının gittiği yerde huzur bulması.
en çok ben üzüldüm incir ağacının ölümüne, ondandır bu amaçsız gezinmelerim. ben incir ağacından düşüp ölmeyenlerdenim çünkü.
devamını gör...