hiç yok olmaz sandıklarının yokluğu olsa gerek.*

varlığına kendi varlığı gibi alıştıklarının yokluğu koyar veya.
devamını gör...
değer görmemek.
devamını gör...
bir çift kelam edilemeyen insanın yokluğu koyar.
devamını gör...
anasiz babasiz olmak bence. hayata bir sifir geriden baslamak, bir dönem böyle çocuklarla çalistim, her gördükleri kadina anne diyorlardi tek istedikleri bir anneydi.
devamını gör...
anne ve baba. geri kalanlar zaten geçici ve o an ki durumuna göre senin yanında olan insanlar oluyorlar. yeter ki düşmeye gör zaten.
devamını gör...
önceden beri beraber vakit geçirdiğin her şeyini bildiğin birinin yokluğu koyar.(aile)
devamını gör...
zamanın....
devamını gör...
görünmüyor gibi hissetmek. kimsenin seni yeterince tanımak istememesi... hayalet miyim ya ben?
devamını gör...
larktwain başlıklarında sana cevap vermekten çok yoruldum lütfen bir ara mesaj kutunu aç...
ahah neyse.
insana en çok sevginin yokluğu koyar.
bak mesela bana.
bunu demekten hiç çekinmedim şu zamana kadar.
yine çekinmem.
babam denyonun teki ve sırf beni istemediği için anamı terk etmiş zamanında.
annem hep çalışırdı. bir çocuğun beklediği ilgiyi ondanda pek göremedim bu yüzden.
sevginin yokluğu bana zamanında harbi koymuştu.
ama bu,şu zaman diliminde kimseye ihtiyacım olmadan, kendi işimi kurarak çalışabilmemi sağladı.
bazı şeylerin yokluğu güzel şeyler kazandırabiliyor ve senin başlıklarını seviyoreee.
devamını gör...
hiç yok olmaz sandıklarının.
devamını gör...
istanbul'daki bir kaç yemek mekanını özlüyorum, başka bir şeyin yokluğunun koyduğu yok şimdilik.
devamını gör...
zamaninda iyi ki varsin dediklerinin
devamını gör...
sevdikleri ve onu sevenler.
devamını gör...
benliğinin. kendine yabancılaştığını farkettiğin an, önce bir telaş sarıyor içini sonra hazmetmeye çalışıyorsun.

herkesin gidişini, yok oluşunu zor da olsa kabul ediyorsun. bir şekilde affediyorsun. iş kendine gelince daha acımasız oluyor insan. “ben nasıl bu hale geldim?” bu soruyu sorduğun an, bir hesaplaşma başlıyor kendinle. cevaplar beynini tırmalıyor. kendinden soruyorsun hesabını. kendini affetmek daha zor, bir başkasını affetmekten. çünkü terk etmiş oluyorsun umudunu ve hayallerini.

ruhunuzu, hayallerinizin size ne vaat ettiğini asla unutmayın. umudunuzu hiç söndürmeyin.
devamını gör...
tabi ki paranın yokluğu koyar.
aç bir insanı güzel sözlerle,
sokakta kalan evsiz bir insanı güneşle,
ücretli tedavi olması gereken hastayı aldığı nefesle avutamazsınız.
para olursa yokluk olmaz. sevdiğimiz vefat etmiş insanın yokluğu hariç,o apayrı bir konu. paranın etkisiz kaldığı belki de tek şey bu.
devamını gör...
bir ilahin ve inanacak tanrı'nın olmaması insanı zayıflatır. baya koyar bence.
devamını gör...
sevdiklerinin yitip gitmesi. diyorlar ki, sevdiklerimiz o dağın arkasında bekliyorlar.

yarım kalır cigaramın ateşi anam gitme dayanamam *

gitsen gidilmez dağı, varsan varılmaz dağı, ölen gider, kalan kalır dağı.

üzülüyorum. paraymış malmış mülkmüş...
ölmüşlerini sevmeyen ve özlemeyen insanı sevmem biliyor musunuz?
hiç sevmem.
devamını gör...
ihtiyacın olduğunda yalnız kalmak.
devamını gör...
umudun yokluğu koyar.
devamını gör...

bu başlığa tanım girmek için olabilirsiniz.

zaten üye iseniz giriş yapabilirsiniz.

"insana en çok neyin yokluğu koyar sorusu" ile benzer başlıklar

normal sözlük'ü kullanarak 3. parti dahil tarayıcı çerezlerinin kullanımına izin vermektesiniz. Daha detaylı bilgi için çerez ve gizlilik politikamıza bakabilirsiniz.

online yazar listesini görmek için lütfen giriş yapın.
zaman tüneli köftehor rehberi portakal normal radyo kütüphane kulüpler renk modu online yazarlar puan tablosu yönetim kadrosu istatistikler iletişim