insanın bir süre sonra yaşadığı ortama ayak uydurması

istanbul a ilk kez gelmişim yurtta kalıyorum yurttan arkadaşlarla otobüse binip gezeceğiz istanbul u. ben önden bindim diye diğerlerinin de ücretini verdim.
dediler ki olmaz. herkes kendi parasını verecek. şaşırdım alışmamışız öyle. evet hesabı ben ödeyim en azından çoğunu ödeyim saflığı değil de ya sanki rahatsızlığı oluyor insan da . ödemezse insanlar ne düşünür gibi değil de kendini iyi hissetmek mi.
yine uzadı konu.
neyse sonuçta bir süre sonra insan yaşadığı her ortama uyuyor alışıyor.

evden çıkarken yanıma para alıyorum sağ cebe küçük paralar. beş tl on tl. sol cebe büyük paralar.
etraf çakal dolu anam bir şey alırken kim ne veriyorsa bende veriyorum .

(bkz: topluma entegre olmak)