insanın içindeki bazı suçluları linç etme isteği

insanın kendi içindeki adaleti sağlama dürtüsünden gelmekte zannedersem. bedel ödetmekte ileri gitmek, aşırıya kaçmak diye bir sey söz konusu olmayabilir bence bazı suçlar hususunda...


mesela çocuğa taciz, tecavüz suçu sabitse o kişiyi parçalara ayırmaktan hiç de rahatsızlık duymayabilir ve vicdanı sızlamaz insanın.. çünkü bağışlama duygusu uyanmaz içinde..

geçen aylarda bir taksici abiyi arkasından kurşunlayıp öldüren lavug ve geçtiğimiz günlerde üni öğrencisi kargocu genci defalarca bıçaklarak öldüren lavug da toplumun eline bırakılsa acımasızca linç edilirler diye düşünüyorum...
hak etmiyorlar mı? sonuna kadar.
insan adaleti böyle sağlamak istiyor bazen..

yargılanıp hapishaneye gönderildikleri halde ülkedeki kör ve topal adalet sistemi yüzünden toplum vicdanı rahatlamadığından olandır.

mesela: (bkz: özgecan' ın katilinin hapishanede öldürülmesi)

özellikle çocuklara karşı işlenen suçlar da içimde olan istektir.