insanın kendini ifade etme ihtiyacı

konuşarak yazarak veya çeşitli durumlar karşısında ağlamak gülmek vs gibi duygusal tepkiler ortaya koymasıdır.

kimi bunu sanatın herhangi bir dalı ile gerçekleştirir. ben ne resim yapabilirim ne müzik icra edebilirim.

bu nedenle konuşmak yazmak bana daha çok hitap ediyor.

aslında derinlemesine bakarsak epey gereksiz bir şey. yani özellikle felsefi veya duygusal konularda net bir faydası yok ama yine de ihtiyaç duyuluyor. bu anlaşılma illüzyonunu aşmak bir hayli zor. çok garip.

- bak o yüzden bu böyledir ve şu da şöyledir diyorum anlatamıyorum ki bir türlü! bence şu şöyle!
- hmm evet tamamen anladım şu şöyle diyorsun.
- evet!
- tamam anladım...
- tamam anlamışsın.
- oldu o zaman.
- tamam.

bilale anlatır gibi anlatmayı doğurur. ben kendimi doğru ifade edeyim de karşıdaki yine anlamazsa anlamasın diye düşünülür. ama karşıdaki buna rağmen anlamayınca sen anlama ulan ayı oğlu dedirtir. öyle herkese de kendinizi ifade etmeyeceksiniz, yoksa kıçınızın üstüne oturduğunuzla kalırsınız.