insanların artık hatırat yazacak hayatlarının olmaması

geçenlerde arkadaşımla tekrardan yahşi batı izleyip efsane filmi yad ederken aklıma gelen durumdur. evet, böyle bir şeyi yahşi batı izlerken düşündüm.
"sen hatıratını hangi elle yazıyorsun?" sahnesini izlerken "lan hakikatten eskiden insanlar hatırat yazıyormuş" diye düşündüm (filmde kastedilen hatıratı değil). şimdi düşünüyorum da biz iş-ev ya da okul-ev ya da her neyse, bazı rutinlerin içinde o kadar hapis kaldık ki artık hiçbirimizin hatırat yazacak kadar havalı hayatları yok.

hadi yazsan n'olacak? 50-60 yıl sonra torunun alacak okuyacak hmm acaba dedem ne yapmış?

14.04.2025
"işe geldim, yaklaşık 10 saatlik stresli bir süreçten sonra eve geldim, eşek ölüsü gibi yattım"

vay be dedem bee...

ölene kadar vaktimiz var üzülmeyin yazarız.

cem yılmaz bunu sözlü olarak yaparak hatırı sayılır bir servet, geleceğe güzel argümanlar, mizah kültürüne katkı sağladı. orhan pamuk ağlattı yer yer. gözlemler hatırat şeklinde aktarılmıyorsa, sorun kişinin çevresine boş boş bakmasıdır. dev gibi bir kulaklığı da varsa z'dir. gözlem bitti azizim. otomatik cümlelerle yaşıyorlar. koyun sürüsü gibi aynı şeyi diyorlar. çok başka zamanlar bunlar. eskiden bu kadar gerizekalı olsa, kararname çıkardı imha edilirdi. iq 87 gibi bir şey olmuş, okumuştum bir yerde. bu nedir yaaa? ya abicim otur yaz. çevrende olan biteni anlamaya çalış. "virgimi veren bir vatandaş olarak" diye başlıyor adam...ot bile bundan daha renkli ve unique. hayatlar renksizleşse de insanlarda sorun bence. insan, izledikleri, okuduklarını bile yorumlasa bir şey ortaya çıkarır. illa çevresinden beslenmesi de gerekmez. hay sokim o woke hassasiyetine dünya mahvoldu yaa. neyse çok sinirlendim ayak atın. er geç bitecek bunlar.

bu iş için önceleri günlükler tutulur, paylaşımlar kendi kendine kendi iç dünyasına ve bazen de başkalarına da beğendirme kaygısıyla yapılırmış. şimdi günlük tutulmuyor, paylaşılacak şeyler anlık tüketiliyor, insan başkalarını izlemekten kendini unutuyor. ben mesela hatıra tutuyorum, ileride bir gün basmayı da düşünüyorum. bakalım tarih gösterecek.

facebook, instagram, twitter vs. vs. zaten hatıratınızı sizin yerinize tutuyor. nereye gitti? nereden gitti? kiminle gitti? hangi yolu kullandı? yürüdü mü? otobüse mi bindi? ne yedi? ne içti? ne kadar harcadı?
.
.
.