1.
''alıntı''
iran-ingiltere-şeker "unutmayalım ki, din neyle besleniyorsa ona hizmet edecektir. parayla besleniyorsa paraya, ahlakla besleniyorsa ahlakla."
iran'da eskiden tatlandırmak için çaya hurma veya üzüm katılırmış... iran'a şeker satamayan ingiltere, her zamanki uyanıklığıyla bulmuş yöntemi. iranlı mollaları, satıştan %10 komisyon teklif ederek fetva vermeye ikna etmiş.
(bakın sonrasında işler nasıl da değişecek, olaylar hangi boyuta gelecek?) mollalar cuma hutbesinde vermiş vaazı: "siz allah'ın nimeti olan hurma ve üzümü nasıl olur da çaya katarsınız? bundan böyle şeker katacaksınız.”
mollanın vaazına karşı çıkmak olur mu? zinharrr... çıkılmamış tabii, halk çayına şeker koymaya başlamış. ancak ingiltere bir süre sonra “hedefledikleri satış miktarına ulaşamadıkları” gerekçesiyle, mollalara satıştan verdiği payı geri çekmiş ve ortalık karışmış.
duruma öfkelenen mollalardan yeni fetva gelmiş ilk hutbede: “gâvur icadı şekeri çaya katmak caiz değildir.”
fetva bu, sorgulamak haşa, kimin haddine. iran halkı şekerleri sokaklara dökerek, tövbe ederek eski usule dönmüş. rant tekeri dönsün isteyen ingiliz şirketler de mollalarla yeniden pazarlığa oturmuş ve %10'dan %20 'ye çıkan komisyon teklifini kabul etmek durumunda kalmışlar.
mollalar ilk cuma namazında söylemi değiştirmiş. "biz size çaya şeker katmayın dedik ama sokaklara dökün demedik. şekerleri sokaklara dökmeyeceksiniz, çaya batıracak ve böylece gâvur icadı şekere boy abdesti aldırarak içeceksiniz."
(öteki şeylerin tarihi• sayfa. 57-58)
bu olayı ilk duyduğumda çok şaşırmıştım.
aramızda kalsın “şekere boy abdesti aldırmak” fikrini de zekice bulmuştum.
hırsızı, düzenbazı imana getiremeyen
boy abdestinin şekeri caiz kıldığına inanıyorlar ya, bu cehalet insana kim bilir daha neler yaptırır. ne ilginçtir ki, eskiden inaçlı olmak yetmezdi, inandırıcı da olmak gerekirdi. artık şeklen ve zikren inançlı görünmek bile inanılması için yetiyor.
insanlar çoğu zaman meseleyi dava sanıyor, oysa ardında para, rant ya da fırsat arayışı yatıyor. madem iran dedik, iranlı sosyolog, düşünür, yazar ali şeriati'den de şu söz iyi gider konunun sonuna. syf 58
“ben her biçimiyle kapitalizmi faiz olarak kabul ediyorum, ama molla onu ne yapmak istiyor? bunu yorumlamak, bir şekilde islamileştirmek ve payını da almak istiyor." yani "para tarafından beslendiği müddetçe din, paranın hizmetinde olacaktır''
sema soykan...
iran-ingiltere-şeker "unutmayalım ki, din neyle besleniyorsa ona hizmet edecektir. parayla besleniyorsa paraya, ahlakla besleniyorsa ahlakla."
iran'da eskiden tatlandırmak için çaya hurma veya üzüm katılırmış... iran'a şeker satamayan ingiltere, her zamanki uyanıklığıyla bulmuş yöntemi. iranlı mollaları, satıştan %10 komisyon teklif ederek fetva vermeye ikna etmiş.
(bakın sonrasında işler nasıl da değişecek, olaylar hangi boyuta gelecek?) mollalar cuma hutbesinde vermiş vaazı: "siz allah'ın nimeti olan hurma ve üzümü nasıl olur da çaya katarsınız? bundan böyle şeker katacaksınız.”
mollanın vaazına karşı çıkmak olur mu? zinharrr... çıkılmamış tabii, halk çayına şeker koymaya başlamış. ancak ingiltere bir süre sonra “hedefledikleri satış miktarına ulaşamadıkları” gerekçesiyle, mollalara satıştan verdiği payı geri çekmiş ve ortalık karışmış.
duruma öfkelenen mollalardan yeni fetva gelmiş ilk hutbede: “gâvur icadı şekeri çaya katmak caiz değildir.”
fetva bu, sorgulamak haşa, kimin haddine. iran halkı şekerleri sokaklara dökerek, tövbe ederek eski usule dönmüş. rant tekeri dönsün isteyen ingiliz şirketler de mollalarla yeniden pazarlığa oturmuş ve %10'dan %20 'ye çıkan komisyon teklifini kabul etmek durumunda kalmışlar.
mollalar ilk cuma namazında söylemi değiştirmiş. "biz size çaya şeker katmayın dedik ama sokaklara dökün demedik. şekerleri sokaklara dökmeyeceksiniz, çaya batıracak ve böylece gâvur icadı şekere boy abdesti aldırarak içeceksiniz."
(öteki şeylerin tarihi• sayfa. 57-58)
bu olayı ilk duyduğumda çok şaşırmıştım.
aramızda kalsın “şekere boy abdesti aldırmak” fikrini de zekice bulmuştum.
hırsızı, düzenbazı imana getiremeyen
boy abdestinin şekeri caiz kıldığına inanıyorlar ya, bu cehalet insana kim bilir daha neler yaptırır. ne ilginçtir ki, eskiden inaçlı olmak yetmezdi, inandırıcı da olmak gerekirdi. artık şeklen ve zikren inançlı görünmek bile inanılması için yetiyor.
insanlar çoğu zaman meseleyi dava sanıyor, oysa ardında para, rant ya da fırsat arayışı yatıyor. madem iran dedik, iranlı sosyolog, düşünür, yazar ali şeriati'den de şu söz iyi gider konunun sonuna. syf 58
“ben her biçimiyle kapitalizmi faiz olarak kabul ediyorum, ama molla onu ne yapmak istiyor? bunu yorumlamak, bir şekilde islamileştirmek ve payını da almak istiyor." yani "para tarafından beslendiği müddetçe din, paranın hizmetinde olacaktır''
sema soykan...
devamını gör...