iş yerinde her hafta doğum günü kutlanması

doğum günü dediğin şey çocuklar ve kadınlar içindir bence. koca koca adamlar iyi ki doğdun şerafettin diye bağırıyor. mumlar kolalar.
kadınlar da bu işe çok meraklı. gizli gizli organizasyonlar. plazalarda bu daha çok olur.
plazalardaki tabi daha samimiyetsiz ortam.
öpücükler ay yaş aldın canım.
pastayı yiyip sıvişmak gerek ama doğum günü pastaları da hep kalitesiz oluyor bugunler de alınanlar. ucuza kaçmayın bari daha büyük daha kaliteli alın.

işten kaytarma çabaları.

plazalarda çok samimiyetsiz olur.

+koca götlü nurten'in haksız yere kıdem alması yetmiyor gibi, bir de iyi ki doğdun mu diyeceğim? benim işim var gidiyorum...

çağrılmadığım tek iş toplanmasıdır. ış yerimde büro, yönetici kısmında, patronun muhasebecinin vs doğum günü kutlanıyor hiç şaşmazlar. bir tek davet edilmeyen hep ben oluyorum. sonra da kalan pastayı yemek istersen dolaba koyduk diyorlar. ve hep unuttuk yalanına sığınıyorlar.
bu onlarda nasıl bir ego tatmini yapıyor bilmiyorum ama benim hiç umrumda olmuyor. buna üzülüp gidip onlarla konuşmamı istiyormuş parti komitesi başkanı*) ayıptır söylemesi beni hiç sevmez kendileri.

fakat bu durum ben de şaşkınlıktan başka bir ifade bırakmıyor. yani katılıp katılmamın ne gibi önemi olabilir ki. ya da çağrılmamak neden beni irite edebilir ki. buna şaşırıyorum. sanırım aynısı onlara olsa ağlamalı krizler yaratır.

doğum günü kutlamalarını severim. ancak bu sadece sevdiğim insanlara nazaran gösterdiğim bir sergidir. yalancı pohpohlanmalı, mecburi bir sürecte görüştüğüm insanların vasat doğum günü partilerini asla!