iş yerinde sürekli dedikodu yapan kadın grubu

şahsen kendim o topluluğa mahsur kalmış biri olarak söylemek isterim ki belli bir süreden sonra alışmaya başlıyorsunuz. ilk başlarda rahatsız eden bu durum daha sonralarda bağımlılık yapıyor. sormadan duramıyorsun. eee abla falanca'nın oğlu napmış...napsın ya okuyomuş işte...hadi ya babasını da sevmezdim.

iş yerinde a'dan z'ye, her şeye hakimdir.

evlerden ırak, utanmıyorlar da bir de kapıyı kapatıyorlar aleni bir şekilde bak biz dedikodu yapıyoruz diyorlar. şaka gibi.

1 baltaya sap olamamis memur kadin tipi.

cinsiyetçilik anlamında söylemiyorum ama iş yerinde kadınlarla birlikte çalışmak kadar insanı yoran bir şey yok.

ne dertleri bitiyor ne istekleri hepsini geçtim geçen birinden zımba istedim kadın ejderhaya dönüştü lan dur abla noldu bileziklerini istemedik ya.

çoğunluğu sekreter, düz memur ya da kütüphanecidir. işlerinin ve hayatlarının sıkıcılığından tek eğlenceleri budur. özellikle üniversite kampüslerinde ve işyeri avlularında gördüğü şeylerden bile sinekten yağ çıkaracak kadar dedikoducudurlar. boş insanlardır, gitsin kocişkoları uğraşsın, o kadar acınasıdırlar.

artık burada olmayan bir yazarın açabileceği bir başlık*

işyerindeki insanlara hayatınızla ilgili çok ayrıntılı bilgi veriyorsanız, dedikodu konusu siz olabilirsiniz. ne anne babanız kalır, ne eşiniz, ne de çocuklarınız.. o yüzden de işyerinde hiç kimseyle fazla samimi olmamak, hayatınız hakkında fazla bilgi vermemek, biraz ketum, biraz öngörülemez ve gizemli biri olmak, size her zaman kazandırır. en azından hakkınızda fazla bir şey bilmediklerinden dedikodularına konu olmazsınız.*