iskandinav polisiyesi

hikayeleri fena olmuyor hatta young wallender'i ingilizce çekmişler.

ama izlerken üşüyorum . hele trapped 'da kıçım dondu doğalgazı sona kadar açtım ya tribe girip. tek bana mı oluyor bu? olm güneşiniz nerde sizin ya.

isveçli yazarlar maj sjöwall ve per wahlöö'nün yazdığı, on kitaplık martin beck serisi bunlara bir örnektir. ben bunların altısını sahafta bulmuştum. milliyet gazetesi kitap kulübü tarafından yayınlanmıştı. ağır tempolu ama sürükleyici romanlardı.

forbrydelsen ( the killing)

genelde şehirden uzak yerleşimlerde geçen, konu ilerledikçe küçük yerdeki iç içe geçmiş ilişkilerin ağında cinayetin izini izlediğimiz yapımlardır. adamların dağ köyünde bile bizdekinin çok üzerinde standartlarda yaşandığı için köy hikayesi gibi yokluk vs. içermez bunlar.

şehirde geçenlere gelirsek, şehirleri de doğaya doymuş. izole sahne mi lazım, at bir orman sahnesi, park sahnesi, kurtar. olay yeri inceleme mi lazım? zaten ne lazımsa fazlası var polisin elinde. senaristin keyfi kebap.

ama kar değil de, soğukta yağan yağmur insanı üşütüyor izlerken. ıslak, rüzgarlı. ya bir için ısınsın diyorsun, üstüne daha da yağıyor.

suç oranının sıfıra yakın olduğu bir yerdeki polisiye filmleri beni çok açmıyor,

sinemaya aktarılanlarında tuhaf bir noir atmosfer hissedilir.

bu ülke polisiyesinin agatha christie ni hiç kuşkusuz jo nesbo'dur.

danimarka yapımlarını da katarsak gerçekten iyi.

fin yapımı sibel kekilli'nin oynadığı polisiye dizi vardı
,çok iyiydi..
bridge-köprü'de olan tam sınırda bir cinayet olayı konusu olan vardı 3-4 sezon yapmıştı çok çok iyiydi.