istanbul'da yaşamanın insanı yorması

yadsınamaz bir gerçek. hatta öyle ki; bu şehirde 20 yıl yaşamayı başarana survivor ödülü verilmesi gerekiyor.
trafiği, keşmekeşi, kalabalığı, sinir bozan cadde veletleri, kirli havası ve de çok gürültülü olması gibi nice örnekler bu gerçeği kanıtlar nitelikte. üstelik tüm bunlar artık birçok insanın ruhsal düzenini alt üst ediyor. ruh hastası olmadan taşınacağım bu şehirden.

türkiye de sen ona.

yağmur yağdı diye bir ilçeden diğerine ulaşmak saatler sürer mi yaa !
bu kadar zamanda il değiştiriyor insanlar yormak hafif kalıyor..

taşınmadan önce bu trafiği de ne abartıyorlar ya ne olabilir en fazla dedikten sonra kendi doğum günü kutlamam için kadıköye gitme amacıyla 2.5 saatte trafikte kaldığım gün deneyimlediğim durumdur.

bugün herkese her şeye sövdüğüm gündür. normalde 6-7 dakikada gittiğim yere gidemediğim gibi eve geri de dönemedim. 1 saat sürdü. böyle memleketin de böyle trafiğin de... bıktım vallahi bıktım, gergin olmamak imkansız. mutlu olmak daha da imkansız.