istisnasız her kadının makarnaya tapması

'üff bu ne be' diyen kadına henüz rastlamadım. neden güllü bacılarım neden pırasa saçlılarım, süt mısırı vücudunuza yakıştırdığınız bu karbonhidrat bombası, bu vahşet nedir.

ne zaman ki aşktan bahsettim cemal süreyalı gecelerde, hemen ağzıma bir çatal makarna sokuldu. fettuccine dediler. tagliatelle cnm bu dediler. korktum.. kaçtım oradan hemen, yıprandım artık, gücüm kalmadı savaşacak. bir yudum et yemek istediğim için kınandığım günler oldu. hani her şey nazım hikmetti? meğer aşkları gibi bu da yalanmış... en sensiz yaşayamam ben diyenin bile akşam masasında bir tabak makarna varmış.

adi makarna.

yoo ben çikolataya tapıyorum.

fettucine'dir o, makarna ne o öyle balık yemi ismi gibi.

tapmıyorum ama inanıyorum. tapmak biraz şov sanki.

şimdi bol bol övsünler ki ileride yemek yapmaları gerektiğinde kolay olduğu için de sevdikleri için yaptıklarını söyleyebilsinler.

tespit gibi tespit.
bir tabak makarna günümü güzelleştirmeye yetiyor, yok böyle bir şey.
(bkz: foodgasm)

coğrafyamızdaki duygusal yoksunluğun göstergelerinden biri.
bu var ya. başlı başına atesit olma sebebidir. tanrım neden bizi zerre sevmeyen anne babalara layık gördün? onlar senin sevginden hiç mi nasiplenmediler?

neyse, benim favorim tortellini.

burgu makarnaya tapardım avrat olsaydım...böyle matkap gibi, döne döne...

vücuduna ve bakımına dikkat eden,eril enerjisi yüksek kadınlar hariç.

mekanda köri soslu makarna yemeyeni ve yerken story atmayan kadınları dövüyorlarmış, ondan.

tapmak mı ?!

ne münasebet.

üniversitede yurtta kalırken her gün makarna yesem bir gün gık etmeyeceğime dair iddiaya girmiştim.

gık etmem gerçekten.
yoğurtlu, peynirli, soslu.
iyi ki varsın. göz bebeğim.

en sevmediğim yemek, evet kadınım.

ben noodleciyim. demek ki kadin degilim.

bi' kere yapımı kolay, çeşitlendirilebilir, lezzetli, diyet yemeğine uygun... daha ne isteyebilirsiniz ki bir yemekten?

biraz doğru.
ama domates soslu olacaksa.
domates soslu makarnaya taparım sadece ben.

makarnanın her türlüsüne…