ivan'ın çocukluğu

tarkovsky'nin ilk uzun metraj filmi, 1962. ivan'ın çocukluğu/ivan's childhood. öpüşme sahnesi meşhurdur. bence bok gibi, ama sahnede anlatılmak istenen durum sebebiyle üst düzeydir.

savaşa dair pek bir şey barındırmayan lakin ki savaşı dibine kadar hissettiren bir filmdir.

rusçası ива́ново де́тство olan 1962 yapımlı andrey tarkovsky'ye ait ilk uzun metrajlı bir savaş ve dram türünde yer alan filmidir. vladimir bogolov'un 1957 yılında yazdığı bir öyküden uyarlanmıştır.
91 dakikadır.

filmde bir duvarda rusça şu yazar; "8 kişiyiz. hiçbirimiz 19 yaşından büyük değil. bir saat içinde kurşuna dizileceğiz. intikamımızı alın." 

oyuncu kadrosunda ise şöyledir;
nikolai burlyayev
valentin zubkov
yevgeni zharikov
stepan krylov
nikolai grinko
dmitri milyutenko
valentina malyavina
ırma raush
andrei konchalovsky
ıvan savkin
vladimir marenkov
vera miturich.

ne rus kadınlarının abarttığı kadar muhteşem bir film ne de türk erkeklerinin gömdüğü kadar iğrenç bir film. zaten bir hikayeden uyarılmış ki her karede bunun etkilerini görmek mümkün.

ben de o iconic kiss scene'i yüzünden izledim. zaten dünya üzerinde de, bu sahne ile meşhur olmuş. ruslar o sahneye çıldırıyor. bence deli olmalılar. neden türk erkeklerine taptıkları şimdi anlaşıldı. bir anlamda mazoşizm yani. amma abarttın demeyin, böyle böyle başlıyor zaten, deli misiniz?..* birçok ülke kadını da, benimle aynı fikirde olacak ki rus kadınlarıyla sinema sayfasında çeşitli tartışmalar yaşanmış. ama ikna olmuşlar mı? hayır.*

neyse. film hakkında izlenimlerimize devam edelim. film mubi'de var. izleyecek olanlar için güzel bir platform. hem türkçe altyazılı hem de türkçe dublaj olarak iki alternatif şeklinde sunulmuş. iki alternatifini de denedim ancak rusça orijinali harika. uzun zamandır bu kadar kemiksiz ve irite etmeyen bir rusça duymamıştım. bunda filmin tarihi de etkili elbette: 1962 yılında yapılmış. ii. dünya savaşı rus - nazi mücadelelerinde geçen sıcak bir öykü izliyorsunuz. basit, anlaşılır ve sıkmıyor. ancak geriyor. filmde, gerilim had safhada...

gelelim filmin görseline... film, tam bir görsel şölen. siyah - beyazlığı filmin atmosferini negatif etkilememiş bilakis nehrin rengi kokusu, suyun tadı ağaçların duruluğu ve savaşın gerilimi birebir size geçiyor, ulaşıyor. çekim açıları muhteşem. bu tür fotoğraf ve videolar çekmek için çeşitli yöntemler ve uygulamalar kullanan biri olarak filmin sinematografisi beni benden aldı diyebilirim.

yalnız yaklaşık bir -en azından benim fark ettiğim tarih bu- 2012'den beri ruslara ve rusça'ya yapılan baskı ve görmezden geliş filmin, ikinci plana atılışında etkili olmuş. yoksa bir italyan bu filmi yapmış olsaydı şimdi film için çok farklı şeyler konuşuyor olurduk ve eminim filmi bilmeyen pek az insan olurdu. bunu da izlerken ya da filmi değerlendirirken göz ardı etmeyin derim.

tavsiye eder miyim? rus kitaplarının sade havasına, rusça'ya ve sinematik fotoğraflara meraklıysanız kesinlikle tavsiye ederim. tarihe ve siyasete merakı olanları söylemiyorum zaten onlar kesin izlemeli.

izleyecek olanlara şimdiden keyifli seyirler.

filmden bırakacağım alıntılar ise;