kadıköy'den büyükçekmece'ye gitmek

metrobüsle ilk duraktan son durağa gidip otobüse binerek yapılabilecek uzun bir yolculuk. istanbul içi olmasına rağmen daha çok şehirlerarası bir seyahat gibidir.

(bkz: bizi uzun bir yolculuk bekliyor)

istanbul'a gelen her ankaralı gibi, şehre geldiğim ilk karanlık senemde..

idealtepe-avcılar yapıyordum haftanın 5 günü.

şimdiki üniversitelilere bakıyorum anca sözlükte 'imkanımız yok' diye zırlaşıyorlar.

koçum, bu şeytan abiniz.. bu iş böyle olmaz dedi. kendi evimi tutacak kadar para biriktirmek için gittim bir de okuldan sonra sabahlara kadar barlarda çalışmaya başladım o yıllarda. 2-3 saat uyuyup sabah derse gidiyordum. 1 ders bile bütünlemeye kalmadan bitirdim o okulu.

anca zırlayın. anca depresyona girin. şımarık ibişler.

üzerine para vermeleri lazım.

kalabalık iş çıkış saatinde bile motosiklet ile 40 dk civarında yapılabilecek olaydır.

istanbul'da yaşayan herkesin motosiklet sahibi olması şart.

bırakın kadıköy'den büyükçekmece'ye gitmeyi, kadıköy'den üsküdar'a gitmeye kalksan bile kafadan 1 saatini falan feda etmek zorundasın. mecburiyetiniz ya da cok yuksek geliriniz vs. yoksa istanbul'da yaşamak gerçekten çılgınlık. bunu ankara'ya taşındıktan sonra daha iyi anladım. trafiği, toplu taşıması derken hayatınız yolda geçiyor. insan bu eziyeti neden çeker?

bir metrobüse bakar. *

her babayiğitin harcı değildir.

güven
özveri
tecrübe ister.

haftada birkaç kez, kadıköy - beylikdüzü yapıyorum. metrobüs iyi ki var.

cendere: bir metrobüs hikâyesi.
iett sahnelerinde..

sabır ister. metrobüsle 1,5 saat civarı sürer. arabayla gidiyorsanız ve herhangi bir şekilde trafik saatine yakınsanız çelik gibi sinir gerektirir. o kadar sürede, doğru araç tercihiyle, çok net şehir ve ülke değiştirebilirsiniz.