1.
namı diğer tetovo, kuzey makedonya'nın kosova sınırına yakın kuzeybatı köşesinde yer alan şehir. tam sınır değilse de kosova etkisi güçlü, kültürel ve demografik olarak yani. nitekim yugoslavya iç savaşında da çatışmaların yaşandığı bir yermiş.
kendisi yağmurlu, halkı da uçk etkisindeki bu şehirde alaca cami ve harabati baba tekkesi dışında önemli bir destinasyon yoktu. biz de ohri'ye yola düzülmeden önce 2018'de geçmiştik buradan...
ilk durak olan alaca cami, 1438 yılında bölge valisinin kızları tarafından yaptırılmış ama 1833'te yenilenmiş. bugünkü ampir duvar süslemeleri de 1833'ten kalma olacak.
sonra büyücek bir mezarlığı geçerek harabati baba tekkesine vardık. iç savaş yaşamış bu kentte mezarlığın ekstra bir büyüklüğü var.
tekkenin girişi, tepede yeşil rumeli beylerbeyi bayrağı, sağda türk bayrağı solda uçk bayrağı.
tekkenin tarihi, kaynaklara göre sersem babaya gidiyor. muhteşem yüzyıl dizisiyle hatırlanan mahidevran sultan'ın kardeşi server ali paşa, dine dönme ve derviş olma isteğini kanunî'ye açtığı vakit kanuni ona "server değil sen sersemmişsin" demiş ama hacıbektaş dergâhına yerleşmesine izin vermiş. acaba paşa, bir süre sonra boğdurulacak şehzade mustafa'nın dayısı olarak daha fazla ikbal bulamayacağını bildiğinden mi yerleşmiş bu dağ başındaki dergâha? ya da hürrem sultan mi sürmüş onu? bilmiyorum. harabati adıysa 18. yüzyıldaki başka bir başka dededen geliyormuş. yugoslavya döneminde motel olarak kullanılan tekke iç savaşta tekrar ziyarete açılmış. ancak iki farklı meşrebin arasında kavga konusu. selefi olan cumali nam iri yarı militan tika yardımlarını alıyormuş ki, bizim yanımızda da rte övgülerini sürdürdü. dedebaba ise naif görünümlü biriydi, pir sultan abdal deyişleri okudu. anneme verdiği gülü de o yolda okuduğum vakıf serisi içinde kurutmuştum.
bu arada selefi cumali'yle biz tartışmadık, ama türkiye'den gelen birçok kafileyle rte konusunda tartışmaya giriyor ve bu tartışmalar karakolda bitiyormuş. neyse... burada fotoğraf falan da çekmemişiz ayrıca.
kalkandelen çıkışında ülkenin batı sınırındaki dağları boydan boya aşarak ohri'ye vardık. dağ yolları bizim doğu karadeniz'deki gibi dar, yılankavî ve tehlikeliydi. turumuzun ohri ayağı böylece başladı.
kendisi yağmurlu, halkı da uçk etkisindeki bu şehirde alaca cami ve harabati baba tekkesi dışında önemli bir destinasyon yoktu. biz de ohri'ye yola düzülmeden önce 2018'de geçmiştik buradan...
ilk durak olan alaca cami, 1438 yılında bölge valisinin kızları tarafından yaptırılmış ama 1833'te yenilenmiş. bugünkü ampir duvar süslemeleri de 1833'ten kalma olacak.
sonra büyücek bir mezarlığı geçerek harabati baba tekkesine vardık. iç savaş yaşamış bu kentte mezarlığın ekstra bir büyüklüğü var.
tekkenin girişi, tepede yeşil rumeli beylerbeyi bayrağı, sağda türk bayrağı solda uçk bayrağı.tekkenin tarihi, kaynaklara göre sersem babaya gidiyor. muhteşem yüzyıl dizisiyle hatırlanan mahidevran sultan'ın kardeşi server ali paşa, dine dönme ve derviş olma isteğini kanunî'ye açtığı vakit kanuni ona "server değil sen sersemmişsin" demiş ama hacıbektaş dergâhına yerleşmesine izin vermiş. acaba paşa, bir süre sonra boğdurulacak şehzade mustafa'nın dayısı olarak daha fazla ikbal bulamayacağını bildiğinden mi yerleşmiş bu dağ başındaki dergâha? ya da hürrem sultan mi sürmüş onu? bilmiyorum. harabati adıysa 18. yüzyıldaki başka bir başka dededen geliyormuş. yugoslavya döneminde motel olarak kullanılan tekke iç savaşta tekrar ziyarete açılmış. ancak iki farklı meşrebin arasında kavga konusu. selefi olan cumali nam iri yarı militan tika yardımlarını alıyormuş ki, bizim yanımızda da rte övgülerini sürdürdü. dedebaba ise naif görünümlü biriydi, pir sultan abdal deyişleri okudu. anneme verdiği gülü de o yolda okuduğum vakıf serisi içinde kurutmuştum.
bu arada selefi cumali'yle biz tartışmadık, ama türkiye'den gelen birçok kafileyle rte konusunda tartışmaya giriyor ve bu tartışmalar karakolda bitiyormuş. neyse... burada fotoğraf falan da çekmemişiz ayrıca.
kalkandelen çıkışında ülkenin batı sınırındaki dağları boydan boya aşarak ohri'ye vardık. dağ yolları bizim doğu karadeniz'deki gibi dar, yılankavî ve tehlikeliydi. turumuzun ohri ayağı böylece başladı.
devamını gör...