1.
2020 yılının eylül ayının sonlarına doğru istemsiz gerçekleştirdiğim hadisedir. alsancak'tan halkapınar aktarma istasyonuna geçip, evime dönmek üzere ikinci otobüse bindim. arkalara doğru gittiğimde cam kenarına oturmuş tahminen 15-16 yaşlarında bir erkek çocuğunun yanının boş olduğunu görünce hemen oturdum. kulağımda kulaklık var, megadeth, gojira, deftones allah ne verdiyse dinliyorum artık.
yol esnasında hafif hafif sallandığımı hissettim ama izmir'in bol çukurlu yollarına alışık olduğumuz için çok da şeyapmadım yani. tam evime yaklaşmışken şoför bey zannediyorum bir çukura girip çıktı. lak diye yere çöktüm koltukla.
gözleri üstümde hissettim. gülenleri, kafasını farklı yöne çevirenleri gördüm. tüm bunlar saniyenin bilmem kaçta birinde gerçekleşti.
cam kenarında oturan çocuk da benim üstüme düşmemek için kendini topladı. sonra yerden kalktım. kulaklığımı çıkardım. suratıma baktı: "abi zaten sallanıyordu bu"
karşılık vermedim. ikimiz bir olup, kırılan koltuğu eski haline getirmeye çalıştık ancak ne fayda. işin komik yanı, baktık olmuyor, aynı düzende bir arka sıradaki ikili koltuğa oturduk:
o cam kenarında, ben koridor tarafında. *
yol esnasında hafif hafif sallandığımı hissettim ama izmir'in bol çukurlu yollarına alışık olduğumuz için çok da şeyapmadım yani. tam evime yaklaşmışken şoför bey zannediyorum bir çukura girip çıktı. lak diye yere çöktüm koltukla.
gözleri üstümde hissettim. gülenleri, kafasını farklı yöne çevirenleri gördüm. tüm bunlar saniyenin bilmem kaçta birinde gerçekleşti.
cam kenarında oturan çocuk da benim üstüme düşmemek için kendini topladı. sonra yerden kalktım. kulaklığımı çıkardım. suratıma baktı: "abi zaten sallanıyordu bu"
karşılık vermedim. ikimiz bir olup, kırılan koltuğu eski haline getirmeye çalıştık ancak ne fayda. işin komik yanı, baktık olmuyor, aynı düzende bir arka sıradaki ikili koltuğa oturduk:
o cam kenarında, ben koridor tarafında. *
devamını gör...