kayak

keyfime düşkünlüğüm sebebiyle yapmadığım,ilgimi çekmeyen spor.muhakkak keyiflidir fakat sevmiyorum kış sporlarını.

kışın en sevdiğim aktivitelerden biri.telesiyejle yukarı çıkmanın,kayarak aşaği inmenin keyfi bir başka.

kışın hız tutkunlarının vazgeçilmezi aktivite. kayarken ön çaprazlara dikkat etmek gerekir en ufak dalgınlıkta diz yamultur.

daha bir diz yamultan ama daha bir eğlenceli olan kuzeni için (bkz: snowboard)

snowboardla kıyaslandığında öğrenmesi kolay, uzmanlaşması zor olan kış sporu.

kışın gelmesini heyecanla bekleten spor, etkinlik. yazları deniz tatilinden ziyade kışları kar tatilini tercih etme sebebi.

ıng. qayaq. grönland ve alaska yerlilerinin kullandığı, güvertesi olan ve çift pala ile kullanilan tek veya çift kişilik su aracı. günümüzde sportif ve gezi amaçlı kullanılan çeşitleri bulunmaktadır.

yeni hobim. durmayı öğrenmenin gitmeyi öğrenmekten daha önemli olduğu kış sporu aynı zamanda.
zorluğuna göre
mavi (%25'e kadar eğimli)
kırmızı (%25-40 arası) ve
siyah (%40 üstü) pistler var.
bir de bebek pisti dedikleri alıştırma pisti var.
henüz mavi'de düşmeden inmeyi başaramadığımdan, kırmızı ve siyah pistlere gitmeye yeltenmedim.
başlayacaklara tavsiyem, önce bebek pistte durmayı ve dönmeyi öğrenin. mutlaka eğitim alın. ilk kez gidecekseniz eğitim veren bir tur şirketi ile gidin, yada orada sorup parası ile alın.
bebek pistte kar sapanı öğretirlerse dönerek durmayı da deneyin ve alışmaya çalışın.
kar sapanı denilen şey, mavi pistte bile bazen işe yaramıyor. özellikle acemiyseniz.
bizi kar sapanı öğretip mavi piste saldılar yuvarlana yuvarlana indik. düz inerken dengenizi koruyabilecek kadar yavaş kalamıyor ve çok hızlanıyorsunuz, pisti yanlayarak, s çizerek inmek daha mantıklı. bu şekilde devam edecekseniz arada arkanızı da kontrol etmeniz gerek, çünkü acemi pistlerinde genelde durmayı ve dönmeyi bilmediği halde hız yapan acemiler bol miktarda var. çarpışan arabalara binmiş gibiler.

benim için kayak çocukluğumda yokuşun başından başlayıp yolun sonuna kadar düştüğünde yaralanacağını bile bile ayakta kaymaktır.

sonunda fırsat bulup öğrendiğim kış sporu, bundan sonraki fav aktivitem.

pandemi döneminden önceki kış bebek pistlerinde en az hasar alarak denemiştim zaten. kayak hocası ile de birtakım gönül işleri sebebiyle tanışmıştım ve fazla heveslenmenin sonucu olarak elbette ki yarıda bırakmıştım. nasıl içerlendiysem yıllar sonra küçük bir kaçamak ile kendimi kayak merkezinde buldum. benim gibi beceriksiz biri bile birkaç saatte çözdüyse bu işi emin olun çok basit bir etkinlik. tek sorun soğuk, fazla soğuk, soğuk mu soğuk. “kızım sen yıllarca angara ayazını atlatan birisin lan, bu soğuk mu fazla gelir” diye düşünmüştüm ama evet bünye sarıkamış soğuğunu kaldıramadı. hasta olup yataklara düşmek istemiyorum bu güzelim kış sezonunda. yüzüm kaç saattir kıpkırmızı, son çare olarak hemen kısa bir search ile yoğurt sürdüm. antioksidan-imiş, kızarıklığa iyi gelirmiş, bakalım.

böyle anlattım ama hemen de profesyonelleşmedim tabii.* 1-2 teknik kaptım sadece. basitten zora olacak şekilde mavi, kırmızı ve siyah diye eğimlere ayrılıyor pistler. ben mavideyim (evet en az eğime sahip pist) ama o bile zorluyor beni ya. en azından bu kış bi süre az eğimliden devam etmek istiyorum. varsın instagram storylerine havalı cool şeyler atmayalım, alevli emoji şeysini gönderenimiz olmasın di mi?
çünkü şov yapayım derken sakatlanma ihtimali de çok fazla bu sporda. en ufak bir kazaya tahammül edemem ben zaten.

kısacası çok zevkli bir aktivite, kesinkes tavsiye edilir. soğuk, bol oksijen, hız,* pik seviyede olan adrenalin, tedirginlikle karışık heyecan, zirve, telesiyej ve aksiyon... sayayım mı daha hıı?

karda kayma sanatı olarak bilinir.

insanların kar üzerinde ağırlığı daha geniş bir alana yayarak, yumuşak kara batmadan, kaymayla ilerlemesine yarayan, adım atıldığında ise ortası esneyerek kara yapışıp ayakla vücudu ileri itme imkânı veren araç ve bu araç kullanılarak yapılan bir spor dalı olarak tanımlanır.