yüzyüzeyken de konuşamadık yazar profili

şımarıklık değil, hesap silme seçeneği olmadığından bir gerekliliktir.

aynen edebi eser verdim, gidersem de kalmasın tanımım. evet kardeşim var mı diyeceğin? olayları böyle kişiselleştirip triplere girmeniz ayrı olay zaten. valla ne güzel hayatlarınız var, bizimki biraz stresli maalesef. ayrıca sözlük benim 1 tanımımla şahlanmayacaksa sildiğim 1 tanımımla da batmaz. anlamadıysan bi’ daha anlatırım knk.

kendisini görünce öyle sebepsiz bi’ mutluluk geliyor ki anlatamam. zaten biz asla ayrılamıyoruz sanırım.*

hep var olsun.*

bugün ve son birkaç aydır allah’tan dilediğim hiçbir şey gerçekleşmedi. olmuyor yani. sırf kürdüm diye ha.

10 numara biridir. olmasaydı sözlük biraz eksik, biraz yarım olurdu fikrimce. başka ne yazsam bilmiyorum, niye uzun yazmak gibi bir gayem var onu da bilmiyorum ama kendisi anlıyor zaten beni.

hiç beceremediğim. sonucunu öğrenmem gereken ama biraz da zaman isteyen şeyler olursa neredeyse en kötü senaryoyu yapıştırıyorum hemen. yattı bizim iş moduna giriyorum. bir keresinde biri bana “sen niye daha gerçekleşmeyen olaylara bile üzülüyorsun hemen? azcık bekle istediğimiz gibi olmazsa zaten üzülür ağlarız gerekli görürsek. böyle yaparak üzülme seviyemizi 2’ye katlıyorsun” gibisinden bir şey dedi. şimdi etkileyici değil belki ama o an oha falan oldum. yaz bunu güzel laf demedim keşke deseydim. aklıma geliyo arada. benim tüm işler biraz zaman ve sabır isteyen cinsten, bazenleri stres hat safhada anksiyete pik seviyede olunca hatırlayıp olumlu düşünmeye çalışıyorum ve dolaylı yoldan psikolojik olarak da o düşünce kafamdan siliniyor. en sonunda yine de üzülsem de ne bileyim insan kendini böyle kandırmalı arada, yapmalı bunu.

şu an kendimi sen ne anlatıyon be abla gözünü seveyim be abi durumunda hissettim ama zaten buraya kadar okuyan çıkmaz. dolayısıyla boş yaptım evet ama tutamıyorum kendimi biri bu tanımı kapatmalı iyi akşamlar kapat kardeşim..

işi gücü bırakıp sahil kasabasına yerleşip öyleli bir yaşam devam ettirmek, doğayla iç içe yaşamak vs konulu muhabbetler. herkesin çevresinde vardır böyle kişiler bence ve hiçbir şekilde açmıyor beni bu tür muhabbetler maalesef. e yap kanka yani seni tutan nedir? plan yok, gerçeklik payı yok, devamlılık yok, anca türlü türlü bahaneler.

realiteden tamamen uzak konuşmalara gelemiyorum hiç ama öyle bir ortama denk gelince de “yaparsın sen” konulu motivasyon konuşmamı eksik etmiyorum yine de ayıp olmasın.

akla aniden düşen korkulardır.

benimki koca bi' futbol ya da basketbol topunun yüzüme çarpması ve devamında bayılıp bilincimi kaybetmek. ek olarak bisikletten düşmek, gerçi sürmeyi dahi bilmiyorum ama olsun saçma ve yersiz korku.

aklıma düştü akşam akşam. mecbur kısa süre içinde yapıp yenmelidir, aynı gün içerisinde bitmelidir.

bisküvili pasta ile birlikte beni aşırı mutlu edebilen ve yapılışı da bi' o kadar kolay olan bir kek. cevizi de eksik olmazsa o kek var ya tatlıların en güzelidir. ya gerçekten mutluluk bu kadar kolay işte.

az önce geçmiş mesajlarıma bakınca aklıma takılan sorun. sözlükte celebrity varsa bu konuya da bi' açıklık getirsin hazır.

bazen birkaç ünlü kişinin * instagram storylerine vs sanki yakın arkadaşımmış gibi bi' şeyler yazıp geçiyorum. hani olmaz da ama eğer okusalar çok utanırım herhalde düşündüğümüzde. sosyal medya ile ilgilenen yardımcıları zaten vardır ama insan hiç sıkılıp da mesajlara şöyle bir göz atmaz mı ki -zengin ve ünlüysen niye sıkılasın neyse. yine de her bomboş mesaja mesai harcamak ne bileyim kafamda deli sorular. onca sorunumun arasından dert ettiğim şeye bakın ya nereden baksak tertemiz bir kafa..

birçok kişide bulunan default bir özellik.

düpedüz aptallık bence ama psikolojik sorunları olan ya da atıyorum her ay psikolog randevusu olan, narsist ve borderline olduğu düşünülen, babasıyla arası bozuk ve bilmem ne kadar sabıka kaydı olan birisi başta bi' şaşırtıyor insanı. acaba ben düzeltebilir miyim düşüncesi tetikleniyor hemen. ek olarak bu kişiler yardıma muhtaçmış da dünyada bi' biz kalmışız gibi hissettiriyor insana genelde ama yine de bildiğimizden şaşmıyoruz ve s***sin gitsin rehabilitasyon merkezi miyim ben diyoruz. bu son kısım çok önemliydi yalnız, aman diyim.

çöktü mü acaba nedir durum arkadaşlar?? birileri bilgi falan geçsin zahmet olmazsa

mesaj atanımız yok ki bilelim, halimizi hatrımızı soran yok ki fark edelim seri üzgünüz………

başıma bir şey gelmeyecekse (yani abii bu devirde burçalara mı inanıyorsunuz gibi linçlenme mevzularını diyorum, nolur artık sövmeyin) doğru yolda olduğunu düşündüğüm kadınlardır işte böyleleri var ya.

eğer ki kendisi de oğlak burcu değilse sevildiğini hissetmek, ilgi görmek, naz yapmak gibi birtakım istekleri olur çoğu kadının. e bu adamlar da ilgi göstermez, iki tribe gelemez, of çocuklaşma falan deyip enerji emer yani aralıklı olarak. ha bi' de buzdolabı falan denmiş ama bunlar baya kendi yalnızlık evreninde yaşıyorlar. yola getirmeye falan bakın ne diyeyim.. kişisel deneyimlerim bunlar, her masada varız yine. 20 temmuz günlük burç yorumları için takipte kalınızskdnsjfks

16 parçadan oluşan (bkz: motive) albümü, aynı zamanda albüme ismini veren şarkıdır. bu sıralar dönüp dönüp açıyorum, fena sardım anlayacağınız. tam olarak bir “şu kadar sevilsek yeter” şarkısıdır ah be.

buyrunuz çilekli link:
open.spotify.com/track/3730...

(bkz: aldım kabul ettim)

hele bi' de fotolarını seri layklayıp mesaj falan atıyorsa öz güvensizliğin, karaktersizliğin vücut bulmuş hali diyebiliriz bu tiplemeler için. bazı erkeklerin sosyal medyada takip ettiği ve beğendiği kişiler onları yakinen tanımamız için turnusol görevi görüyor. bunlara bakarak r yapma ya da geri çekilme şansınız var yani yol yakınken anladınız mı?

bazen -yani çok önemli kişisel hayatım dışında başka bir şey ile ilgilenmem gerekiyorsa- erkeklerdeki bu mantığı çözüme kavuşturmaya çalışıyorum bizzat. ee kanka beğendin yazdın falan noldu yani? neyse bu kadarlık sövgü yeter. bu arada allah sizi bildiği gibi yapsın erkolar hele ki yaz mevsimini seviyorsanız gün yüzü göremeyesiniz.

ben hep dizilerdeki gibi stajyeri olduğum holdingde patronun yakışıklı ama salak oğluyla tesadüfi bir çarpma sonucu aşk yaşarım kariyer üstüne kariyer yaparım sanıyordum ama yok öyle bi' şey.. sahip olunan meslek kısmı ise eş durumundan dolayı cevaplanabilir gibi değil, bu konulara girmeyelim diyen alişan’ı anladığımız saatlerdeyiz yani. sonuç olarak sanırım bende bir sorun var ya da ülkenin coğrafi konumu, ekonomik şartları vs bu tür tesadüflere izin vermiyor. bunları yazarken bile arkada gerçekten iğrenç bir hayat çalıyor. mutlu musun karl marx?

(bkz: lütfen beni artık böyle kandırmayın)

uzak mesafenin yaşattığı tüm hislerdir.
berbattan çok öte, iğrenç bir his ayrıca. hani bu uzak mesafe denilen şey bir insan olsa bizim yaşadığımız da hayattır be kardeşim deyip adam yerine bile koymazsın da işte başa gelen çekilir.

bu arada başlığı ben açmışım, biliyorum evet çok şaşırtıcı ve aynen bu bilgi sizi hiç ilgilendirmiyor. fark ettiğim ise yaşadığı her travmayı ağlaya ağlaya sözlüğe aktaran masum biriymişim ilk tanıma göre. 2 yılda değişen tek şey bünyeye yüksek derecede umursamazlık duygusu yüklenmiş. bu başarı hepimizin.