kaybedenler kulübünün abartıldığı gerçeği

kendince güzel bir film evet ama sizce de abartılmıyor mu? özellikle de 2.filmi. tabii ki belli başlı konuları ele almış ama sürekli kaybeden olmak sürekli hayata yetememek bu halde ele alınmamamıydı bence. bu yüzden abartılıyor. millet oradaki melankoliyi bu kadar benimsememeli. gerçek bir acı görmek isteniyorsa çok daha kaliteli filmlerimiz var onlar izlenerek acı çekilebilir bence.

ikinci filmi bok gibi. ilk filmi iyi.

film özelinden bahsediyorsak evet gerçekten abartıldı. özellikle de ilk film çok fazla tutunca ikinci filmde işin vıccığı çıktı. aslında ilk film çekilirken bu kadar tutacağı, izleneceği tahmin edilmiyordu. kenarda bir köşede kült bir yapım olarak kalır deniliyordu.
radyo programına baktığımızda ise filmdeki gibi bi hayatları yok karakterlerin.* dananın kuyruğu da burada kopuyor. filmi izleyip etkilenen ergenler, uçkuru gevşek abazanlar “pardon sizinle yatmış mıydık?” diye kadıköyde cirit atmaya başlayınca herkes dedi ki bi sektirin gidin. hatta bu öngörülmüş olacak ki ilk filmde de işlendi. (bkz: biz kaybedenler kulübüne üye olacaktık) tamam müzikler aynı, hayat felsefesi aynı, kadıköy, rock’n roll, blues, sex bla bla. ama kimsenin filmi izleyipte programı dinlediğini düşünmüyorum. dinlese bile hemen sıkılıp kapatıyorlar aradıkları şey yok çünkü. adamlar programda hermetic felsefeden, insanın varoluşsal problemlerinden, travmalarından* konuşuyorlar. edebiyat, müzik, kitap, dünya tarihi bunları konuşuyorlar lan. bunları da üstteki bir yazarın dediği gibi pembe donlu fularlı bir kadıköy solcusu gibi değil de daha sokak ağzıyla yapıyorlar sadece. neyse kapasiteniz varsa açın dinleyin ne demek istediğimi anlarsınız.

yüzde yüz katıldığım önerme.