kaybetmekten korktuğun her şeyin kölesisin

farketmesen de , kabul etmesen de durum budur.
eski bir zen hikayesine göre bir kral ülkesini dolaşırken çok mutlu bir adama rastladı kralın kendisi bile bu adam kadar mutlu değildi kral merakla sordu be adam neden bu kadar mutlusun . adam cevapladı bilmiyorum ben hep mutluydum, kral sordu çok mu zenginsin çok memnunsun çabuk söyle adam ne cebimde beş kuruş para var ne de ünlüyüm bugün çalışıp bugün yiyorum ve yarın yiyecek bir şeyim yok dedi, bunun üzerine kral danışmanına sordu bu nasıl olur ben bir kralım istediğin her şeye sahibim ve bu adam benden daha mutlu, tecrübeli danışman krala dedi ki fendim izninizle bu adama bir yıl boyunca harcamaması koşuluyla servet bağışlayın bakalım ne olacak, kral danışmanına güveniyordu bunu kabul etti ve bu mutlu fakir adama bir yıl harcamaması koşuluyla bir servet verildi, bir müddet sonra kral bu mutlu adamı tekrar ziyarete gitti ve sordu nasıl şimdi daha da mutlu olmalısın, hayır dedi adam siz bana bu serveti verdiğinizden beri birilerinin gelip beni soymasından bana zarar vermesinden bu serveti koruyamamaktan, erkenden ölürsem bu servetten faydalanamamaktan, bir yılın sonunda bu kadar parayla ne yapacağımı düşünmekten geceleri uyuyamıyorum her gece tir tir titriyorum dedi
kaybetmekten korktuğun şeyler ne kadar fazlaysa köleliğin o kadar, fazladır.

ilkkan söylemiş gibi bir hava veren sözde motivasyon cümlesi.

bir şeyi ne kadar sakınırsan o kadar çok zarar görür herşey için değil ama çoğunlukla doğru.