kaybetmeye mahkum olanlar

1. sevgiye ac olanlar. anne babasi tarafindan yeterince sevilmeyen, sonrasinda da en ufak sevgi gosterisi ile kandirilir. veya yok, gercekten de onu seven birisi olunca da surekli o sevmiyor kompleksi olur ve seven insan da bundan bikar ve gider.

2. “herseyin en iyisini ben bilirim”ciler. baskalarini dinlemezler, ustelik hor gorurler ve sonunda yalniz ve basarisiz olurlar.

3. asiri saf ve temiz kalpli olanlar. malesef dunya ve icindekiler acimasiz, saf olana saf demez, salak derler ve kendi cikarlari icin o insani harcarlar.

beklentiye girenler, zerre kadar bile beklentiye girmeyeceksin. ve insan evladı en tehlikeli canlı bunu unutmayacaksın. dinozorlar yaşasa imana gelirlerdi o kadar tehlikeli.

bazen kaybedersin bazen kazanırsın. hayat dediğimiz şey bunların bileşiminden ibaret. ayrıca yalnızlık kötü bir şey değildir. yalnızlık tercihtir.

ben piştim geliştim daha fazlasına ihtiyacım yok diyenler. kesinlikle ve kesinlikle kaybedeceklerdir.

bu tanım 60 70 yaşını aşmış dedeler için geçerli değildir. ruhen ve bedenen 60 70 yaş geçerlidir

erteleyenler ve geç kalanlar.

sevişemeyenler... hayır ağlamıyorum. gözüme gergedan performans arttırıcı kaçtı.

haklı da olsa sinirine hakim olamayanlar.

fakir olanlar.

dayısı olmayanlar.

imkan varken, göz göre göre sektirmesi gereken insanları kendi içinden yiye yiye etmeyenler.