kaybettiklerinle yaşamayı öğrenmek

kaybetmek istemediğimiz halde kaybettiğimiz insanların anısıyla, çok sevdiğimiz halde unuttuğumuz şarkılarla, yok oluşu ile bize tecrübe olan herkesle yaşamayı öğrenmektir.
en çok neyi kazandığını ve en çok neyi kaybettiğini düşünmektir.

kaybettiklerimiz bugün olduğumuz kişi olmamızı sağlarlar/ neden olurlar.

yeditepe istanbul dizisindeki bir repliği hatırlatan başlık:

"seçtiklerinle yaşamak kolay. payına düşene razı mısın?"

azla yetinmeyi bilmektir. serde kazanmak da kaybetmek de vardır.

aklıma o saçma lafı getirdi: insan yanındakiyle yaşlanır aklındakiyle ölür. mü neydi du bakim açılmadıysa başlığı da açalım.

adam noktayı koymuş.

siz isteyerek öğrenmiyorsunuz. öğrenmek zorunda kalıyorsunuz. hayat sizi tokatlayarak öğretiyor.

bidıls ağır olmuş.

titredim.

deneyimlemiş olmayı diliyor insan. acının binbir yüzünden biri. neyi kaybettiğini kimi kaybettiğini ilk zaman çok farkında olarak yaşamıyorsun ya da yaşıyorsun da kabullenme evresi çok uzun oluyor. akan zaman mı yoksa çektiğin çile mi sınav mı konumlandırmak biraz güç. bunun için sayfalar dolusu cümle kurulabilir.bildiğin şey ise dağıldığın halde devam etmek o gücü kendinde bulabilmek.bazen ise kaybedilen giden ne varsa bir fotoğrafı olsun istiyorsun.en çok bazı zamanlar…

kayıplar çok sert öğretmenlerdir, kalbine vura vura öğretir insana bununla yaşamayı.