kaybolan eşyayı dua okuyarak aramak

bu bilinen ve %100 çalışan bir şeydir efendim.

rahmetli babannnem bir eşya kaybolduğunda, ibrahim ethem kaybolan eşya duası okuyarak bulurdu.

ilk aşama besmeledir, "nerede bu legomun parçası yağğğ!" dediğimde, babannnem besmele çekerdi, bulamayınca dozajı arttırıp, ibrahim ethem okurdu ve şıp diye bulurduk.

babam da bu yoldan gider.

keşke, kaybolan yıllarımız için de geçerli olsaydı... yitip gittiler.

dua değil de anannem melodili bir şekilde "şeytan aldı götürdü, satamadan getirdi" diye söyleye söyleye arardı bir şeyi. şeytana psikolojik baskı yapmanın bu olaya nasıl ve neden bağdaştırıldığı konusunu hiç sorgulamadım.

allam nolur bulayım!

sıklıkla başvurduğum yöntem. ibrahim ethem efendi'nin bolca kulaklarını çınlatmak suretiyle kayıplarımı buluyorum.

dua ile oluyorsa ne diye arayayım..

müslümanlıkta olan bu gelenek katolik ve ortodoks kilisesinde de var. *katolik inancında kaybolan eşyalar padovalı aziz antuan’a sorulur.