kaybolsaydım huzuru bulsaydım bir sürelik en azından

emre nalbantoğlu'nun "rezilliği insan denenlerin" adlı şarkısından bir cümle.



şarkı sözleri:
şu insanlar bir ölseler
kaybolsalar, gömülseler
buralardan silinseler
çiçeklerin yüzü güler
şu insanlar vazgeçseler
sabretseler, birbirlerini affetseler
nefretlerini zaptetseler
kibirlerini hapsetseler

gündüz geceyi siler
toprak yeşili sürer
sonra sonra, sonra sorma dünya bir döner

he lan barışı getirecek ve yine mutlu edecek bu piçlerin savaşı
ulan bu benin gördüğüm birinci dünyanın kaçıncı savaşı
ve çocukların öldüğünü gözlerimle gördüğüm
bu ne biçim bir kördüğüm
kıymasaydın piç ve giyseydi o kazağı annesinin ördüğü

şu dünyada var bilinmedik bir sürü delik
kaybolsaydım, huzuru bulsaydım bir sürelik en azından
şu yollar dar, yokuşlar var içiyorum hep tek gecelik
kafam bozuk, düzen bozuk, param bozuk
sürünüyordum hep toz oldu dizlerim
neşesi yok, hiç hevesi yok, bir çaresi yok ama var kıymetli dizileri
su olup akmamış hiç
kafaya takmamış hiç
tadına bakmamış piç
kıymetsiz bir şairin sonu kayıp dizeleri...

içimdeki biri durup durup, durup dururken
bir diğeri oradan oraya koşuşturup duruyordu
ve biz hep beraber sende gel birader
yeniden ölmek için yeniden doğup doğup duruyoruz