kedilerin mutsuz olduğumuzu anlaması

az önce başıma gelen durumdur.
gerçekten çok mutsuzdum. bulunduğum odanın kapısı kapalıydı. ağlamaya başladıktan birkaç saniye sonra, kedim kapıyı açmam için kapıya vurmaya ve miyavlamaya başladı. nasıl oluyor bilmiyorum ama kediler mutsuz olduğumuzu anlıyor. daha sonra merak edip kedisi olan birkaç kişinin daha böyle durumlar yaşadığını öğrendim. konuşamadığım bir canlının beni anlaması o kadar güzel bir şey ki. adeta "sen sus ben konuyu biliyorum" dercesine...

işlerine gelirse ara sıra yaptıkları eylem. önce kendi keyiflerinde yerinde olmalı ama kedilerin.

siz üzgünken size sırnaşmalarıyla daha da şiddetli ağlamanızı sağlayan ama bunun yanında bir o kadar da rahatlatan durumdur.

ya ben onlara kurban olurum ya.

hayvanların genel özelliğidir ama gerçekten kriz anında gelip yanınıza/üstünüze yatması sinirinizi,stresinizi alıyor. kedilere aşığım.

mırmır yapıp kafasını yanaklarıma sürttükten sonra suratıma bir bakışı var, her şeyi unutuyorum.

kediler 1 cacik anlamaz.

dunyanin en salak canlilari