mutsuz annelerin çocuklarının da mutsuz olması

maalesef bir gerçek bence.

söylemek istediğim çok şey var ama yine tabiki zurnanın son deliği bile değilim konuşacak.

kendi iyileşme sürecimde her taşın altından annemle olan ilişkim ve annemin depresyonu çıkmıştı.

o yüzden okumak isteyene (bkz: öfke dansı) kitabını önermek istiyorum.

annenin psikolojik hastalıkları ve kişilik bozuklukları çocuğa daha çabuk geçer. o yüzden evleneceğiniz kadını iyi seçin.

çok normal. mutsuz insanların yanında bile mutsuz olursun. bir de bu kişiler ailense daha da beter.