kekeme çocuklar korosu

tarık tufan'dan okuduğum ilk kitap. 2000 yılında yayınlanan bu kitap yazarın da ilk kitabıymış zaten.
açıkçası yazar hiç tarzım değil, normal şartlarda okumayacağım biri ama bir kitap kulübü aracılığıyla okudum.
çok memnun kaldığımı söyleyemem ama dediğim gibi kötü olduğundan değil de tarzım olmadığı için.
içerisine dini, sosyopolitik ve varoluşsal sancılar serpiştirilmiş bir bilinç akışımsı yazı. daha farklı nasıl anlatabilirim bilmiyorum. radyo programı yapan bir adam var, küçükken fakirmiş. yazarın hayatını okuyunca kendini anlatıyor diye düşündüm. düzenli bir olay ilerleyişi olmayınca kopup gidiyorum ben... felsefe mezunuymuş yazar. bunu epey hissettiriyor kitapta.
kitabın başlarında hoşuma gitmeyen fakirlik, başörtüsü sorunları, sağ/sol meselesi vurguları kitabın sonuna geldiğimde en beğendiğim şey oldu kitap hakkında. çünkü başka elle tutulur bir şey yoktu bence.
yetmedi siyasal islamcıların mağduriyeti falan diyecektim ki yazıldığı seneye baktım, demedim. olaylar olurken tepkisini koyana saygım var, sanırım.
yine de yazıldığı zamana ve yazarın görüşüne bakınca bu konularda çok çok daha etkileyici şeyler yazılabilecekken sönük kalmış bence.
yazarın başka bir kitabını daha okumayı düşünüyorum, bakalım onu beğenecek miyim.