kemeraltı

izmir'in en eski ve en ünlü çarşılarından biri, belki de başlıcası.
konak'tadır.

1954 yılından bir görüntü

her gittiğimde kaybolduğum yerdir.

bir ara arkadaşla gitmiştik kaybolduk. çocuk bir daha benimle yollara çıkmaya tövbe etti.

dur şuradan çıkacağız dur buradan çıkacağız derken.

neyse şu an ayrı yerlerdeyiz bir daha istesek de kaybolamayız.

esnaflarını cok seviyorum ya. sokaklari da kaybolmak icin vardir zaten. tadi oyle cikar. adabi budur bu isin. geziyosan kendini kaybedeceksin

doğduğumdan beri izmir'de yaşıyorum. yüz kere gitmişimdir kemeraltına. hala kaybolurum. aradığınız ve hatta aramadığınız her şeyi bulabileceğiniz bir yerdir.

kemeraltı'nda büyüdüm ben. her sokağı ezbere bilirim. geçenlerde besim abiyi kaybettik mesela. şadırvan altı en sevdiğim kısımdır. hâlâ daha serinlemek istersem şerbetçilere uğrarım. üstümü başımı oralardan almaya bayılırım. güzel yerdir. ayrıca izmirli olan ve olmayanı soldan yürüyenleri görünce anlarsınız.

itiraf etmeliyim ki ben de hâlâ kayboluyorum.
o yüzden orayı çok iyi bilen arkadaşlarımla gidiyorum genelde.

labirent gibi, zamanında çıkabilene ödül falan veriliyor olmalı. yoksa şu karmaşanın başka açıklaması olamaz. girmek yarım saat çıkmak 3-4 saat sürüyor, pardon çıkamamak

ablamla bu şekil gireriz, bang bang diyip çak yapıyoruz..

hiç göremediğimiz su kemerlerinin altında olması gereken izmir kent merkezi çarşısı dır

konaktan girip ikiçeşmelikten çıkması bir çeşit 'kent kültürü-yaşam sanatı' dır

kızlar hanında kahve içip, havra sokağını koklamadan izmir'i gördüm denmemelidir