kendi kurgusal evrenini yaratmak

kitap yazarak yapılabilecek bir düşünce fakat oldukça zordur. anlatım dili, akıcılık, karakter gelişimi, evrenin tasviri, varsa insan dışı varlıklar, olay örgüsü ... bir dünya etmen var. şahsen basılmasa bile bir kitap yazma isteğim hep var ama hep üşeniyorum. aslında başlasam devamı gelir gibi.

(bkz: normal sözlük)

her gece uyumadan önce ben

mükemmel oluyor kafayı yedim zannediyorsunuz ama korkmayın geçiyor

başlangıçta hiçbir şey yoktu. hala yok.

o evreni yaratmak iki güzel göze bakar lakin paralel evren de o işler kesinlikle öyle olmuyor arkadaşlar.

uyumayı sevmemin nedenidir. öyle canlı ve öyle farklı bir kapı açılır ki uykudayken benim için. kim olduğum, ne olduğum hatta oluş şekilleri bile yaşanmış hissini verir. bazen rüyalarımı yazasım geliyor. yazdığımda ise aynı hissi koruyamamak canımı sıkıyor.
sanırım gerçeklikten yorulanların rahat edebildiği tek yer kendi kurgusal evrenleridir. döner dolaşır bir tek orada nefes alabilirsiniz.